Kείμενο,Φώτος: Skala Times
Σε ένα ρεπορτάζ του στην “Καθημερινή” Αθηνών, το 2006, ο Άρης Χατζηστεφάνου έγραφε για τον διάσημο καλλιτέχνη του δρόμου, τον Banksy: “Ο Μπάνκσι έχει αποκαλέσει τον εαυτό του “καλλιτέχνη – τρομοκράτη”, πιθανότατα για να προλάβει το βρετανικό Τύπο και την ευκολία με την οποία βαφτίζει “ως τρομοκρατικό” οτιδήποτε κινείται μυστηριωδώς στους δρόμους του Λονδίνου. Άλλωστε οι στόχοι που επιλέγει θα μπορούσαν να φιγουράρουν πολύ ψιλά στη λίστα της Αλ Κάιντα. Η τελευταία του επίθεση, λόγου χάρη, πραγματοποιήθηκε στην καρδιά της αμερικανικής βιομηχανίας του θεάματος – στη Ντίσνεϊλαντ της Καλιφόρνιας. Ο Μπάνκσι τοποθέτησε ανάμεσα στις φιγούρες του Μίκι Μάους και του Ντόναλντ Ντάκ μια φουσκωτή κούκλα την οποία είχε ντύσει σαν κρατούμενο του Γκουαντάναμο. Οι φύλακες του πάρκου χρειάστηκαν περίπου μια ώρα για να συνειδητοποιήσουν τι είχε συμβεί και να απομακρύνουν την κούκλα. Ήταν όμως πολύ αργά. Η είδηση είχε κάνει ήδη το γύρω του κόσμου. Για τον καλλιτέχνη έχει ελάχιστη σημασία εάν το έργο του θα παραμείνει στη θέση του για 90 δευτερόλεπτα ή για 90 χρόνια. Οι δημιουργίες του δεν αποτυπώνονται στον τρισδιάστατο χώρο αλλά στον τετραδιάστατο χωρόχρονο – πιο απλά, είναι “γεγονότα” τα οποία, μόνο αφού μεταδοθούν από τα ΜΜΕ, διεκδικούν τη θέση τους στην αιωνιότητα. Ο Μπάγκσι παίρνει το μήνυμα του μέσου, το επεξεργάζεται και το αναμεταδίδει χρησιμοπιώντας και πάλι τα μέσα ενημέρωσης”.
Ο Banksy δεν είναι απλά ένας καλλιτέχνης του δρόμου, είναι ένας ποιητής και ένας επαναστάτης, είναι ένας μύθος σε μια εποχή που έχει ανάγκη τους μύθους. Στέλνει μηνύματα μέσα από τα έργα του και “πυροβολεί” με τα χρώματα και τις εικόνες του, ενίοτε με τις ατάκες του που σπαράζουν από ειρωνεία, αλλά και αλήθειες.
Από τις 12 Ιουλίου έως και τις 25 Αυγούστου, η γκαλερί Lazinc στο Λονδίνο φιλοξενεί μερικά από τα πιο γνωστά έργα του Banksy, αλλά και κάποια άγνωστα στο κοινό δημιουργήματα του, όπως πχ ελαιογραφίες τις οποίες o Banksy έχει εμπνευσθεί από διάσημους πίνακες για να καταγγείλει τις τάσεις της καταναλωτικής κοινωνίας ή οικολογικές καταστροφές,όπως η ελαιογραφία “Sunflowers from Petrol Station”, την οποία εμπνεύστηκε από τα “Ηλιοτρόπια” του Βίνσεντ βαν Γκογκ.
Το Σάββατο 11 Αυγούστου το Skala Times, η αρχισυντάκτρια του διαδικτυακού μας περιοδικού, βρέθηκε στη Γκαλερί Laznic και θαύμασε από κοντά τα έργα του Banksy τα οποία συγκινούν, στέλνουν μηνύματα και σε κάποιες περιπτώσεις “ουρλιάζουν” κατά του υφιστάμενου συστήματος.
Δύο όροφοι με πίνακες, γλυπτά και installations του διάσημου Banksy, στη Γκαλερί που βρίσκεται στη καρδιά του Λονδίνου λίγα μέτρα από το Piccadilly.
H Γκαλερί Lazinc ανήκει στον Στιβ Λαζαρίντις και στον μεγιστάνα Ουίσαμ Αλ Μάνα από το Κατάρ.
Ο Λαζαρίντις, γιός ενός Ελληνοκύπριου και μιας Βρετανίδας, που μεγάλωσε πάνω από το μαγαζί με κεμπάμπ του πατέρα του στο Μπρίστολ, τη γενέτειρα του Banksy, γνώρισε τον καλλιτέχνη, του οποίου η ταυτότητα παραμένει άγνωστη, το 1997. Τον εντυπωσίασε η “εσωτερική ενέργεια” και η “ελευθερία” του Banksy, έγινε φωτογράφος του, ατζέντης του, μετά γκαλερίστας προτού οι δρόμοι τους χωρίσουν πριν από 10 χρόνια. “Ο Μπάνκσι έγινε ένας από τους πιο δημοφιλείς σύγχρονους καλλιτέχνες επειδή δεν φοβίζει τον κόσμο”, λέει ο Λαζαρίντις, ενώ πιστεύει πως “ο Banksy εκλαΐκευσε την τέχνη, δεν χρειάζεται να έχεις μάστερ στην ιστορία της τέχνης για να καταλάβεις τα έργα του”.
Πολλοί προσπάθησαν να αποσπάσουν πληροφορίες από τον Λαζαρίντις για την ταυτότητα του Banksy, αλλά ο γκαλερίστας αντί να λύσει το μυστήριο προτίμησε να το ενδυναμώσει: “Ίσως είναι μια ομάδα, ίσως δίδυμοι, ίσως μια γυναίκα, ποιός ξέρει;”.
Τα έργα που εκτίθενται στη γκαλερί Lazinc αφορούν στην περίοδο 2002-2008.
Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.
