Politically Correct, Νίκος Κέττηρος: “Η σύζυγος μου είναι το μεγαλύτερο στήριγμα μου”

Ένας δυναμικός βουλευτής, ένας αδέσμευτος και ειλικρινής δημοσιογράφος . Ένας ιδεολόγος που από νεαρός εμπλέκεται στην πολιτική. Αλλά πάνω από όλα, ένας καλός πατέρας , σύζυγος και φίλος.
Από το 2016 είναι Βουλευτής εκλογικής περιφέρειας Αμμοχώστου του Α.Κ.Ε.Λ. Αριστερά Νέες Δυνάμεις και είναι μέλος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Γεωργίας και Φυσικών Πόρων, της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Νομικών, της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Περιβάλλοντος και της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Προσφύγων-Εγκλωβισμένων-Αγνοουμένων-Παθόντων.
Σήμερα στο SkalaTimes, o Νίκος Κέττηρος μας μιλά χαλαρά και ανθρώπινα, για κάποια πιο «προσωπικά» θέματα και μας δείχνει μιαν άλλη πλευρά του.

Της Στέλλας Παπά

Κύριε Κέττηρε , ποια ήταν η πρώτη συνήθεια  που «κόψατε» με το που μπήκατε στη βουλή;
Δεν το σκέφτηκα έτσι όπως το θέτεις. Νομίζω δεν «έκοψα» καμία συνήθεια. Άλλωστε ο τρόπος ζωής μου -εμένα και της οικογένειάς μου- δεν έχει αλλάξει. Γιατί να αλλάξει δηλαδή; Εδώ ο κόσμος μας εμπιστεύτηκε για να τον υπηρετήσουμε και όχι για να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής μας. Από τις καθημερινές μου όμως συνήθειες, πρέπει να παραδεχτώ ότι λόγω χρόνου, περιόρισα το διάβασμα βιβλίων, κάτι που μου αρέσει πολύ, αλλά και τις ταινίες. Βρίσκω όμως λίγο χρόνο και το κάνω και αυτό, όποτε μπορεί να γίνει.

Ποιες λέξεις ή φράσεις χρησιμοποιείτε πολύ συχνά;
Δεν ξέρω αν χρησιμοποιώ πολύ συχνά κάποιες λέξεις. Κάποιες όμως είναι αποτυπωμένες στο μυαλό μου και πολλές φορές ίσως να καθορίζουν και τις πράξεις  μου. Αυτές οι λέξεις είναι: Απελευθέρωση, Αμμόχωστος, πρόσφυγες, συνοικισμοί, αδικημένοι άνθρωποι, δικαιοσύνη. Η φράση δε που καθορίζει πολλές αποφάσεις μου είναι ότι για οποιαδήποτε απόφαση χρειάζεται, ψυχραιμία.

Τι σας λείπει από το χώρο της δημοσιογραφίας;
Μου λείπει πολλές φορές η μαγεία της είδησης. Εκείνη η στιγμή που τρέχεις με τα δευτερόλεπτα για να μεταδόσεις το γεγονός. Η συναίσθηση της ευθύνης ότι ο δημοσιογράφος είναι η φωνή του απλού πολίτη προς την εξουσία. Όλα αυτά μου λείπουν. Και πολλές φορές δεν σου κρύβω ότι σε μεγάλα γεγονότα ζηλεύω τους συναδέλφους και ποθώ πάρα πολύ να αρπάξω το μικρόφωνο για να μεταδώσω την είδηση.

Οι πραγματικοί σας φίλοι σας έχουν αυξηθεί ή μειωθεί από τότε που γίνατε βουλευτής;
Οι φίλοι δεν αυξάνονται αναλόγως της θέσης κάποιου. Έχω πολύ καλούς φίλους παντού. Που τους εμπιστεύομαι με κλειστά μάτια. Και φυσιολογικά έχουν αυξηθεί λόγω της επαφής με περισσότερο κόσμο, αλλά αυτό δεν με κάνει να ανησυχώ. Αντίθετα με κάνει να αισθάνομαι πάρα πολύ καλά. Η ζωή είναι καθρέφτης. Αν είσαι έντιμος και ειλικρινής με το κόσμο, θα σου ανταποδίδει το ίδιο. Για αυτό και είμαι πολύ χαρούμενος για τους καλούς φίλους που έχω. Αν θέλεις όμως να μάθεις για τον καλύτερο φίλο που έχω, αυτός έρχεται από πολύ μακριά. Ο πατέρας μου. Ο μάστρε Σάββας. Πάντα δίπλα μου σε όποια δυσκολία και όποιο πρόβλημα και αν αντιμετώπισα. Με ανιδιοτέλεια και αληθινή αγάπη.

Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στον εαυτό σας, τι θα ήταν αυτό;
Θα άλλαζα, αν μπορούσα, το γεγονός ότι θυμώνω κάποτε με ανθρώπους αναιδείς και όσους τα θέλουν όλα για την πάρτη τους. Θυμώνω με τους αδιάφορους οι οποίοι στην ουσία είναι εγωιστές. Δεν είναι κακό που θυμώνω, αλλά προτού το δείξω ίσως θα πρέπει να συγκρατούμε και να το αντιμετωπίζω με ψυχραιμία. Από την άλλη θέλω να είμαι ο εαυτός μου και ίσως αυτό είναι που δεν με αφήνει να κατευνάσω και να κρύψω τα συναισθήματά μου.

Ποια ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε;
Κλαίω συχνά. Και συγκινούμε με γεγονότα. Να, πριν λίγες μέρες έκλαψα από χαρά όταν κατάφερα να βοηθήσω μια πολύτεκνη οικογένεια που έμενε σε τροχόσπιτο, να βρει στέγη. Πιστεύω η δική μου ικανοποίηση και χαρά ήταν το ίδιο μεγάλη με αυτής της οικογένειας. Κάποτε επίσης αγανακτώ. Όταν αντιμετωπίζουμε την γραφειοκρατία για να βοηθήσουμε κάποιους ανθρώπους με προβλήματα υγείας ή στέγασης ή επιβίωσης ακόμα. Κάποιοι άνθρωποι στην Κύπρο είναι εγκλωβισμένοι στα μεγάλα και πολυτελή τους γραφεία και δεν έχουν ιδέα για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία.

Σε ποια ταινία θα θέλατε να ήσασταν πρωταγωνιστής;
Θα σου πω την ταινία που είδα πάρα πολλές φορές. Το Braveheart με τον Mel Gibson. Φυσικά μιλούμε για μια ταινία που απέσπασε δέκα βραβεία Όσκαρ. Αλλά η ουσία και η αξία της δεν είναι τα βραβεία που πήρε, αλλά υπόθεσή της. Εξιστορεί τη ζωή του Σκωτσέζου πολεμιστή Γουίλιαμ Γουάλας στην μάχη των Σκωτσέζων για ανεξαρτησία από τους Άγγλους κατά το μεσαίωνα. Το συγκλονιστικό σημείο είναι στο τέλος όταν ο ήρωας καλείται από το Βασιλιά με το σπαθί να επικρέμεται πάνω από τον λαιμό του να δηλώσει υποταγή στην αυτοκρατορία. Και αυτός, βλέποντας τους επαναστάτες, αναφωνεί «Freedom». Και το σπαθί πέφτει και του κόβει το κεφάλι. Στο τέλος όμως της ημέρας, ο Γουάλας με αυτή του την τελευταία πράξη, στην ουσία νίκησε την υποταγή, υπόταξε την αυτοκρατορία.

Τι θαυμάζετε στη σύζυγο σας;
Πολλά πράγματα. Κυρίως την υπομονή της. Δεν αρέσει στην Δήμητρα να μιλώ για αυτήν και όταν θα διαβάσει την συνέντευξη δεν θα αισθάνεται πολύ καλά. Οφείλω όμως να πω ότι η Δήμητρα, η σύζυγος μου είναι το μεγαλύτερο στήριγμα μου. Και αν θέλετε, με τις υποχρεώσεις που έχω και την κατανόηση που δείχνει, αυτή είναι ο «στύλλος» της οικογένειάς μας. Δήμητρα σε ευχαριστώ!

Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο;
Διαβάζω συνέχεια βιβλία όπως σου έχω πει. Και ιστορικά και λογοτεχνικά και ποίηση. Πρόσφατα τέλειωσα την συλλογή «Άπαντα του Κωνσταντίνου Καβάφη». Μου άρεσε πολύ επίσης το βιβλίο του κύπριου δημοσιογράφου Παναγιώτη Παπαδημήτρη, «Αναμνήσεις μιας ζωής στη δημοσιογραφία». Περισσότερο με μάγεψε ο απλός και κατανοητός τρόπος που γράφει ο συγγραφέας και η σεμνότητά του να επαναλαμβάνει ότι δεν διεκδικεί την απόλυτη αλήθεια.

Ποια στιγμή έχει σημαδέψει τη ζωή σας;
Οι στιγμές που γεννήθηκαν τα παιδιά μου. Ο ερχομός των δύο κοριτσιών στη ζωή μου, έχει αλλάξει τον τρόπο προσέγγισής μου για πολλά πράγματα. Νιώθω ότι με έχει κάνει πιο ευαίσθητο.

Ποιο ήταν το τελευταίο πράγμα για το οποίο μετανιώσατε;
Μετανιώνω συχνά για πράγματα και για λάθη που κάνω. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωπος που δεν κάνει λάθη. Κάποιοι ίσως να μην τα παραδέχονται αλλά αυτό δεν σε βοηθάει να γίνεις καλύτερος.

H πιο ευτυχισμένη σας στιγμή σας ως βουλευτής;
Ευτυχισμένος νιώθω κάθε φορά που πετυχαίνουμε κάτι προς όφελος της κοινωνίας. Δεν αισθάνομαι όμως ότι ως πολιτεία θα πρέπει να είμαστε ευτυχείς βλέποντας τόσους πολλούς ανθρώπους γύρω μας να δυστυχούν. Όσο και αν λένε οι κυβερνώντες ότι η οικονομία μεγαλώνει και οι αριθμοί ευημερούν, η πραγματικότητα λέει ότι πέραν των 200 χιλιάδων συμπατριωτών μας ζουν κοντά ή κάτω από το όριο της φτώχειας. Το ένα τρίτο του κυπριακού λαού.

Η πιο άσχημη στιγμή στη θητεία σας μέχρι στιγμής ως βουλευτής;
Το επεισόδιο με τον βουλευτή του ακροδεξιού ΕΛΑΜ στην ολομέλεια, όταν έβρισε την αριστερά και ήθελε να περάσει από τα έδρανα του ΑΚΕΛ. Ίσως να έπρεπε να δείξω περισσότερη ψυχραιμία. Όμως, είτε το θέλω είτε όχι, το αίμα μου βράζει και δεν ανέχεται το φασισμό.

Ποιο συνάδελφο σας θα καλούσατε για σινεμά;
Συνάδελφους θεωρώ και τους δημοσιογράφους έτσι; Θα πήγαινα εύκολα με τον πολύ καλό μου φίλο τον Χριστόδουλο Χριστοδούλου του ΡΙΚ, παρόλο που έχω μάθει ότι οι πολυθρόνες του σινεμά τον αποκοιμίζουν (γελά)…

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος σας φόβος;
Να παραμείνει η πατρίδα μου μοιρασμένη.

Τι δεν θα αλλάζατε με τίποτα στη ζωή σας;
Την οικογένειά μου, τους φίλους μου με τις μικρές καθημερινές στιγμές μαζί τους και την Ομόνοια.

Τέλος, το αγαπημένο σας μότο;    
Θα επιλέξω να πω τέσσερις στίχους του ποιητή Κυριάκου Χαραλαμπίδη, που όταν τους διάβασα συγκλονίστηκα και τους διάβαζα ξανά και ξανά:
«Αν ο λαός μας δεν μπορεί,
Να αντλήσει απ’ τα δεινά του,
τότε του δόθηκε άδικα,
μια τέτοια τραγωδία.»