Χρίστος Ορφανίδης: «Νοιώθω ικανοποίηση όταν μπορώ να βοηθήσω τον συνάνθρωπο μου»

Ένας θαυμαστής της κυπριακής ποίησης, αν θα έγραφε μυθιστόρημα θα ήθελε να παρουσιάζει την πορεία του λαού μας.
Ευχή του: «να είμαι ακόμη πιο παραγωγικός ούτως ώστε να μπορώ να προσφέρω περισσότερα στον συνάνθρωπο, με απώτερο σκοπό όλοι να μπορούν να συμβιώνουν κάτω από ένα κράτος δικαίου και ευνομίας».
Kατόρθωμα θεωρεί το να μπορεί να βοηθά τους συμπολίτες του.
Εκμεταλλευόμενος την περίοδο των διακοπών για προσωπικό και συλλογικό διαλογισμό δηλώνει έτοιμος να επιστρέψει πίσω στη βουλή.
Τονίζει ότι «Η Λάρνακα προσφέρει τα μέγιστα για την Πατρίδα και παίρνει τα λιγότερα.  Οι επανειλημμένες υποσχέσεις και εξαγγελίες μας απογοητεύουν και πρέπει επιτέλους προτού ανακοινώνουν εύηχα έργα να είναι σε θέση να τα πραγματοποιούν»
Ο λόγος; Για τον Βουλευτή Λάρνακας, του ΔΗΚΟ, κύριο Χρίστο Ορφανίδη τον οποίο έχουμε σήμερα την χαρά να φιλοξενούμε στη στήλη μας Politically Correct του SkalaTimes, μια στήλη που κουβεντιάζει, σε μη πολιτικό μοτίβο, με πολιτικούς της πόλης μας.

Της Στέλλας Παπά

Κύριε Ορφανίδη πως νιώσατε όταν ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών;
Η εκλογή κάποιου στο αξίωμα του Βουλευτή σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός για τον τίτλο, αλλά η θέληση του για προσφορά στην Πατρίδα και στην κοινωνία.  Οι γνώσεις και η εμπειρία που απέκτησα όλα τα προηγούμενα χρόνια πριν την εκλογή μου, μέσα από την πολύχρονη και ποικίλη δραστηριότητα και την εμπλοκή μου στα κοινά από διάφορες θέσεις που κατείχα ήταν ωφέλιμες και η εκλογή μου στο αξίωμα του Βουλευτή είναι το επιστέγασμα και η αναγνώριση του κόσμου της εκλογικής μου περιφέρειας. Οι ξεκάθαρες θέσεις και οι επιλογές μου στο σωστό πολιτικό χρόνο, όπου διακυβεύονταν πολιτικές αρχές του κόμματος μου και της Πατρίδας μου, είναι πιστεύω το σημείο αναφοράς μου.  Η εκλογή μου δεν με βρήκε απροετοίμαστο γιατί είχα γνώση των προβλημάτων και των διαφόρων θεμάτων που είχε να αντιμετωπίσει η Λάρνακα και οι άλλοι Δήμοι και Κοινότητες της Επαρχίας μου, γιατί ως γνωστό διετέλεσα για δυο θητείες Πρόεδρος της Επαρχιακής Επιτροπής του Δημοκρατικού Κόμματος και στο διάστημα αυτό πρωτοπορήσαμε μαζί με τους συνεργάτες μου, αφού είχαμε εμπλακεί σε όλα τα θέματα που απασχολούν την Λάρνακα με ξεκάθαρες προτάσεις για υλοποίηση ή επιτάχυνση των θεμάτων που είχαμε να αντιμετωπίσουμε.  Παράλληλα, μέσα από την καθημερινή επαφή με τους πολίτες γνώριζα από πρώτο χέρι τους προβληματισμούς αυτών, καθώς επίσης και τις διαδικασίες που έπρεπε να γίνουν και το τι προβλέπουν οι σχετικές νομοθεσίες και κανονισμοί.

Αν θα μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στη ζωή σας ποιο θα ήταν αυτό;
Να είμαι ακόμη πιο παραγωγικός ούτως ώστε να μπορώ να προσφέρω περισσότερα στον συνάνθρωπο, με απώτερο σκοπό όλοι να μπορούν να συμβιώνουν κάτω από ένα κράτος δικαίου και ευνομίας. 

Για ποιο σφάλμα θα δείχνατε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Υιοθετώντας την καντιανή προσέγγιση, θα έδειχνα μεγαλύτερη επιείκεια σε ένα σφάλμα, το οποίο προήλθε από πράξη ή παράλειψη που στόχευε σε θετικό αποτέλεσμα για το κοινωνικό σύνολο, που έγινε δηλαδή με καλή πρόθεση. Επίσης, θεωρώ ότι κάθε κοινωνία οφείλει να δείχνει μεγαλύτερη επιείκεια σε ένα σφάλμα, το οποίο είναι αποτέλεσμα απειρίας. Τέλος, θεωρώ δίκαιο να δείχνουμε μεγαλύτερη επιείκεια σε σφάλματα των οποίων οι συνέπειες είναι πλήρως αναστρέψιμες και η όποια ζημιά προκλήθηκε από αυτό μπορεί να αποκατασταθεί πλήρως.

Λέτε ψέματα; Αν ναι, σε ποιες περιπτώσεις;
Δεν θεωρώ ότι είπα ποτέ ψέματα με πρόθεση να δημιουργήσω μια στρεβλή εντύπωση σε άλλους. Όμως, το αντίθετο μπορεί να έχει συμβεί, δηλαδή μια στρεβλή σε μένα εντύπωση να με οδήγησε να πω κάτι το οποίο να μην υφίσταται επακριβώς όπως το έχω πει. Εννοείται ότι σε μια τέτοια περίπτωση, μόλις διαπιστωθεί η στρεβλή εντύπωση, θα πρέπει να υπάρχει το θάρρος να εκφραστεί ειλικρινής συγγνώμη εκ μέρους μου προς αυτούς στους οποίους  λέχθηκε κάτι το οποίο δεν ευσταθεί. Ακόμα περισσότερο, η υποχρέωση της απολογίας γίνεται επιτακτικότερη, όταν η ανακρίβεια λέχθηκε στο πλαίσιο του δημοσίου διαλόγου.

Ποιοι είναι αγαπημένοι σας ποιητές;
Από τα μαθητικά μου χρόνια με μάγευε η Ελληνική μυθολογία και η ιστορία. Διαβάζοντας Όμηρο, Σοφοκλή, Αριστοφάνη, Εμπεδοκλή και άλλους, αναπόφευκτα οδηγήθηκα στην μαγεία του πολιτιστικού πνεύματος που με καθήλωνε μελετώντας ασταμάτητα. Εκείνο όπως που θαυμάζω – σε μεγάλο βαθμό- είναι η Κυπριακή ποίηση, η οποία πηγάζει μέσα από την φτώχια και την καθημερινή βιοπάλη, μέσα από την πολυτάραχη ιστορία μας… από που να ξεκινήσω και που να τελειώσω; Θα χρειάζονταν ολόκληρες σελίδες για να γράψω αυτούς που μου καλλιέργησαν το μυαλό. Βασίλης Μιχαηλίδης, Παύλος Λιασίδης, Τεύκρος Ανθίας, Δημήτρης Λιπέρτης, Ευαγόρας Παλληκαρίδης, Κυριάκος Χαραλαμπίδης, Κώστας Μόντης…
«Μεγαθήρια» θα μπορούσα να ονομάσω τους νεότερους Έλληνες ποιητές. Με την ποίηση τους δόξασαν και δοξάζουν τον Ελληνισμό. Αστείρευτη γνώση που ο απλός νους δεν μπορεί να συλλάβει το μεγαλείο της ποίησης τους. Γιάννης Ρίτσος, Οδυσσέας Ελύτης, Γιώργος Σεφέρης, Κάλβος, Γκάτσος, Καβάφης, Βάρναλης και ο τεράστιος Κωστής Παλαμάς.
Το γνωρίζω ότι αδικώ αρκετούς με την μη αναφορά του ονόματος τους, λόγω στενότητας του χώρου, όμως ας με δικαιολογήσουν οι αναγνώστες.

Αν γράφατε μυθιστόρημα ποιο θα ήταν το θέμα του;
Η συγγραφή κάποιου μυθιστορήματος σε αρκετές περιπτώσεις βασίζεται σε βιώματα, σκέψεις και προβληματισμούς. Στην μακροχρόνια ιστορία μας διαπράξαμε τέτοια και τόσα πολλά λάθη που αντί το μέλημα μας να είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων του λαού μας, χωρίς να καταστρατηγούμε με τους όλους χειρισμούς μας θέσεις αρχών για άλλους λαούς, λειτουργούσαμε με τέτοιο τρόπο που στο τέλος υποκύψαμε και εξυπηρετήσαμε εις βάρος μας συμφέροντα άλλων. Μέσα από αυτή την γνώση θα μπορούσα να γράψω ένα μυθιστόρημα όπου θα παρουσίαζα την πορεία ενός λαού που πέρασε μέσα από θρύλους και παραδόσεις και η κατάληξη του θα ήταν μόνο η μνήμη του παρελθόντος.

Ποιο θεωρείτε ότι είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμά σας;
Κάποιος άλλος θα μπορούσε να απαντήσει για κάτι που αφορά τον εαυτό του. Προσωπικά, τον όρο «κατόρθωμα» τον θεωρώ λίγο Ηρακλείδιο σύνδρομο. Νοιώθω όμως ικανοποίηση αν αυτό θεωρείτε «κατόρθωμα» όταν μπορώ να βοηθήσω τον συνάνθρωπο μου σε στιγμές που χρειάζεται η παρέμβαση μου για ζητήματα που αφορούν την υγεία, την αξιοπρέπεια και τον σεβασμό του πολίτη. Δυστυχώς, πολλές φορές χρειάζεται ένα τηλεφώνημα για να μπορέσουν να προωθήσουν ένα πρόβλημα οι διάφορες υπηρεσίες, όχι γιατί δεν έχουν την θέληση για βοήθεια, αλλά λόγω των πολλών θεμάτων και προβλημάτων σε συνδυασμό με την υποστελέχωση που παρατηρείται σε διάφορα τμήματα, αδυνατούν να δουν εγκαίρως τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάνθρωποι μας.  

Μετά τις διακοπές νιώθετε έτοιμος να επιστρέψετε στη Βουλή;
Η καλοκαιρινή διακοπή των εργασιών της Βουλής δεν υπήρξε για μένα για «στιγμές χαλάρωσης», αλλά περίοδος για μια πρώτης τάξης ευκαιρία για προσωπικό και συλλογικό απολογισμό. Με κριτική προσέγγιση οφείλουμε να διαπιστώσουμε σφάλματα και παραλείψεις, ώστε να προσπαθήσουμε να τα διορθώσουμε με τη νέα κοινοβουλευτική σύνοδο. Επίσης, θα πρέπει να γίνεται αντικειμενική αξιολόγηση των στόχων και των επιδιώξεων που τέθηκαν στην έναρξη της προηγούμενης κοινοβουλευτικής συνόδου και που δεν επιτεύχθηκαν σε ικανοποιητικό βαθμό, ώστε να προωθηθούν με προτεραιότητα κατά την αμέσως επόμενη σύνοδο. Έχοντας κάνει τα ανωτέρω τρόπο ζωής μου πολύ πριν καθίσω στα βουλευτικά έδρανα, νιώθω απόλυτα έτοιμος για τη νέα κοινοβουλευτική σύνοδο, με πολλές προγραμματισμένες δράσεις εντός και εκτός Βουλής, που θέλω να πιστεύω ότι θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής κάθε πολίτη στην πόλη και επαρχία της Λάρνακας και όχι μόνο.

Τι σας γοητεύει περισσότερο στη Λάρνακα μας και τι σας απογοητεύει;
Πηγαίνοντας κάποιος στις μικρές κοινότητες της ορεινής Λάρνακας διαπιστώνει την αρμονία της φύσης και του περιβάλλοντος που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα σε σχέση με τις κοινότητες του Τρόοδους. Κόσμος φιλόξενος που εκπέμπει αγάπη. Η δε ανάπτυξη που υπάρχει στις υπόλοιπες κοινότητες είναι κάτι το εκπληκτικό. Η πόλη της Λάρνακας με την χιλιόχρονη ιστορία της είναι όμως αυτή που σε καθηλώνει και σε οδηγεί σε σκέψεις παραμυθένιες,το πως μπόρεσαν να καταστούν κέντρο εμπορίου στην Ανατολική Μεσόγειο. Περνώντας στο σήμερα διαπίστωση μου είναι η έλλειψη έργων υποδομής που θα δώσουν εκείνο το κάτι διαφορετικό σε σχέση με την ποιότητα στην ζωή μας. Η καθυστέρηση που υπάρχει στην δημιουργία του νέου λιμανιού και της μαρίνας, η δημιουργία Πανεπιστημιακής Σχολής, η απαράδεκτη κατάσταση που υπάρχει για τον δρόμο Λάρνακας – Δεκέλειας, ο εγκλωβισμός της πόλης από την ύπαρξη πετρελαιοδεξαμενών και αεροδρομίου, είναι παραδείγματα που με στεναχωρούν. Η Λάρνακα προσφέρει τα μέγιστα για την Πατρίδα και παίρνει τα λιγότερα.  Οι επανειλημμένες υποσχέσεις και εξαγγελίες μας απογοητεύουν και πρέπει επιτέλους προτού ανακοινώνουν εύηχα έργα να είναι σε θέση να τα πραγματοποιούν.