Της Γιώτας Δημητρίου
Στις 7 Αυγούστου 2018 έφυγε από αυτό τον κόσμο η Ελληνίδα δημοσιογράφος με την ευφυέστατη προσωπικότητα και με την έξυπνη και μοναδική πένα που αποτελούσε πηγή έμπνευσης για πολλούς από εμάς, τους νεότερους δημοσιογράφους.
Η Ρίκα Βαγιάνη.
Δεν ξέρω πως γράφονται τα «επετειακά θανάτου», ξέρω όμως πως κάποια πλάσματα σαν την Ρίκα έμοιαζαν πως θα έμεναν εδώ για πάντα, να βγάζουν γλώσσα στον χάρο, να λένε αστεία και να κερδίζουν όλα τα στοιχήματα με το θάνατο.
Η Ρίκα ήταν γεμάτη ζωή! Και είχε τόσα ακόμα να προσφέρει στον κόσμο μέσα από την πένα της, μα προπάντων είχε τόσα να προσφέρει στον γιο της που λάτρευε. Η Ρίκα είχε ακόμη πολλά να προσφέρει στους δικούς της ανθρώπους και στην δημοσιογραφία. Με την λαμπρή προσωπικότητα της.
Η Ρίκα είχε μια αποστολή να εκτελέσει σε αυτή την γη και δεν νομίζω ότι πρόλαβε να τελειώσει, η Ρίκα έφυγε πολύ νωρίς, πάρα πολύ νωρίς και δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι παρηγορητικό για τους δικούς της ανθρώπους και για τους χιλιάδες θαυμαστές της. H Ρίκα….
Δύο χρόνια μετά, ξαναδιαβάζω τα ημέηλς που ανταλλάσαμε και γελώ, σημειώνω στα δεφτέρια μου τις συμβουλές της και διαβάζω για εκατοστή φορά άρθρα της στο protagon.gr.
Θυμάμαι τον ενθουσιασμό της στην ταβέρνα ΑΣΙΛ στη Λάρνακα, όταν πήγαμε για φαγητό και θυμάμαι επίσης τις ιστορίες που μοιράστηκε μαζί μας στο τραπέζι εκείνο το βράδυ. (Μαρία, Κωνσταντίνε, Αλέξη, Αλεξάνδρα, θυμάστε;)
Αγαπούσε τη σειρά friends και ήθελε ακόμη και την ώρα που θα πέθαινε να έβλεπε αυτή την αγαπημένη της σειρά. Πόσο θυμώνω με τον εαυτό μου που δεν την είχα ρωτήσει ποιος ήταν ο πιο αγαπημένος της χαρακτήρας από τα “φιλαράκια”….(Αν και υποψιάζομαι πως θα λάτρευε την Phoebe).
Θετική, γελαστή, αυθόρμητη σαν παιδί και με γνώσεις που ξεδιπλώνοταν ανεπιτήδευτα και έμμεσα. Στα κείμενα, στο λόγο της, στις κουβέντες της.
Ήταν πολύ καλή στην ΕΡΤ ως παρουσιάστρια, μα ήταν ακόμη καλύτερη στα γραπτά της, που σε διαπερνούσαν εντέχνως, με μαεστρία και με περίσσια ευφυϊα.
Η Ρίκα Βαγιάνη στις 7 Αυγούστου 2018 άφησε την τελευταία της πνοή σε ηλικία 56 ετών χτυπημένη από καρκίνο στους πνεύμονες. Έδωσε ένα αγώνα ζωής με κουράγιο, γενναιότητα και αξιοπρέπεια. Έδωσε τη μάχη της αθόρυβα, χωρίς να ενημερώσει καν άτομα του πολύ φιλικού της περιβάλλοντος. Στο πλευρό της βρίσκονταν μόνον άτομα της οικογένειας της και πολύ λίγες ήταν οι επισκέψεις που είχε δεχθεί.
Σεπτέμβριος 2017, μηνύματα μας, μετά που είχα δει ένα αινιγματικό ποστ κάποιου στο fb wall της να της εύχεται περαστικά:
-«Κορίτσι μου τρελό κι απίθανο, σε χαιρετώ απο το νησί των παλαβών και της Αφροδίτης. Είσαι καλα; Τι Group Facebook Message είναι εκείνο που μας έστειλες; Δε κατάλαβα….Και γιατί σου έγραψε κάποιος περαστικά;»
-«Αγνόησέ το, εφτιαχνα λίστες με καλούς φίλους στο Zoula Marika για να φτιάξω μια λίστα της προκοπής με πολύ δικούς μου για προσωπικά νέα, κοινοποιήσεις παρουσίας και γενικού τύπου κοριτσο- σαχλαμάρες και βγήκε γκρουπ messenger. Πάντως δεν κινδυνεύω να με πάρει η ΝΑΣΑ για υπερτεχνολογικό διανοητικό περίσσευμα. Τώρα δεν ξέρω ούτε να το καταργήσω, το περαστικά ήταν γιατί χτες έκανα ένα προγραμματισμένο ρεκτιφιέ στο νοσοκομείο, δυστυχώς για σένα, θα σε ταλαιπωρώ για ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΑΚΟΜΑ. ΧΙΧΙΧΙ».
Μα ήταν ψέμα….δεν έμεινες να «με ταλαιπωρείς» για πολύ καιρό ακόμα…..Έφυγες. Και λείπεις.
Λείπεις Ρικάκι από τον κόσμο μας, λείπεις από τους δικούς σου ανθρώπους, λείπεις απ’ τους φίλους σου, λείπεις απ΄τους θαυμαστές της πένας και της προσωπικότητας σου…..
Και η “Μάστερ Γιόντα”,θέλει τόσο πολύ να σου στείλει ένα ημέηλ να ζητήσει τη συμβουλή σου, μα εσύ λείπεις και η απουσία σου πονάει. Πονάει πολύ.
