SkalaTimes
O Αύγουστος είναι ο μήνας της ξεκούρασης, της θάλασσας, της ηλιοθεραπείας, του καρπουζιού, του γλυκού του κουταλιού στη βεράντα, του παγωτού και πολλών άλλων…
Ο Αύγουστος είναι επίσης ο μήνας εγγραφών στο Ωδείο Ανδρέας Γερολέμου στη Λάρνακα.
Για όλο το μήνα Αύγουστο και κάθε μέρα το Ωδείο θα δημοσιεύει μέσω του SkalaTimes μια «απλή» ερωτησούλα γύρω από τη μουσική, για να εμπλουτίσει τις γνώσεις μας, για να έχετε κάτι να παίζετε με τα παιδιά στο σπίτι (θα τα ρωτάτε και αυτά θα μαντεύουν την σωστή απάντηση).
Για σήμερα 16 Αυγούστου η ερώτηση είναι:
Πόσες νότες έχει η κλίμακα;
Η απάντηση (αφού μαντέψετε πρώτα) κάτω από την φωτογραφία.
Απάντηση: Η πιο γνωστή κλίμακα είναι η επτατονική, με επτά (7). Ντο Ρε Μι Φα Σο Λα Σι.
«Λέγοντας κλίμακα (<αρχ. κλῖμαξ < κλίνω) ή σκάλα, εννοούμε μία σειρά από μουσικούς φθόγγους, την οποία χρησιμοποιεί ο μουσικός/συνθέτης ως μουσικής και τραγουδιών.
Ο αριθμός των μουσικών φθόγγων ποικίλει από μια κλίμακα σε άλλη: μια πεντατονική κλίμακα περιέχει πέντε νότες, ενώ αντίστοιχο αριθμό περιέχουν οι εξατονικές (έξι νότες) και επτατονικές (επτά νότες). Κάθε μουσική κλίμακα χαρακτηρίζεται από μια συγκεκριμένη διάταξη ως προς τα διαστήματα (τις ηχητικές αποστάσεις) μεταξύ των φθόγγων της.
Υπάρχουν πολυάριθμες κλίμακες (διαφορετικές μεταξύ τους ως προς την εσωτερική διάταξη των φθόγγων). Παρόλο που διαφορετικοί πολιτισμοί δεν περιέχουν αυτούσια την ελληνική λέξη ‘κλίμακα’ στο μουσικό τους λεξιλόγιο, έχουν ωστόσο αντίστοιχες ή παραπλήσιες έννοιες με αυτή. Έτσι: Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν τους τρόπους· σε κάθε τρόπο έδιναν, ανάλογα με την διάταξή του, και ένα διαφορετικό όνομα, παρμένο από τόπους και λαούς που τους πρωτοχρησιμοποίησαν. Υπήρξε έτσι ο Δώριος ή Δωρικός τρόπος, ο Λύδιος, ο Φρύγιος κ.ά.
Οι Έλληνες του Πόντου έχουν τους σκοπούς.
Οι Άραβες ονομάζουν τις κλίμακες τους ως μακάμ και έτσι ακριβώς τις έλεγαν παλιότερα οι Έλληνες μουσικοί, μέχρι τα πρώτα χρόνια που διαμορφώθηκε η έννοια του ρεμπέτικου τραγουδιού οπότε και οι κλίμακες άρχισαν να ονομάζονται με το ελληνικό δρόμοι.
Οι Βυζαντινοί είχαν τους ήχους και τους χώριζαν σε κύριους ήχους και πλάγιους ήχους.
Οι Πέρσες ονομάζουν τις κλίμακες περντέ, ενώ οι κινέζοι τις λένε τιάο και οι Ινδοί ράγκα.
Εξαιτίας της εσωτερικής διάταξης των φθόγγων της, κάθε κλίμακα προκαλεί διαφορετικές συναισθηματικές εντυπώσεις στον κάθε ακροατή. Ωστόσο, δεν είναι τυποποιημένο το ότι μια κλίμακα σχετίζεται με ένα και μόνο ανθρώπινο συναίσθημα».
