Γράφει η Ναταλί Γλέζου
Η ισλαμική σουνιτική Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ενρτογάν, που αποποιείται το κοσμικό κράτος του Κεμάλ Ατατούρκ, έχει ως πρωταρχικό αφήγημα την “Γαλάζια Πατρίδα” του Ναυάρχου Τ.Γιαϊτζί.
Το οθωμανικό παρελθόν, λαξεύεται μεθοδικά, σε σύγχρονα θεμέλια, με στόχο την ανάδυση μιας νέας Τουρκίας, που θα απλώνεται από Νότιο Καύκασο, Μέση Ανατολή, έως Βόρεια Αφρική και θα καταστεί πανίσχυρη περιφερειακή υπερδύναμη.
Οι επεκτατικοί σχεδιασμοί μπαίνουν σε εφαρμογή:
Με τακτικές επιχειρήσεις στο έδαφος του Β. Ιράκ, εναντίον θέσεων Κούρδων, με την εισβολή της στη Λιβύη και τη Συρία (συνολικά διατηρεί στρατεύματα σε 9 χώρες) .
Υποστηρίζοντας τον στρατό του Αζερμπαϊτζάν, με υπερσύγχρονα οπλικά συστήματα και με την αποστολή 4000 Σύρων μισθοφόρων, στη νέα επίθεση που εξαπέλυσε εναντίον της αυτόνομης δημοκρατίας του Ναγκόρνο Καραμπάχ, με άμεσο κίνδυνο να υπάρξει διάχυση της σύγκρουσης στον Νότιο Καύκασο.
Με την παρατεταμένη παραβίαση της εν δυνάμει ελληνικής υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ (όταν οριοθετηθεί) από το Oruc Reis, εγγράφοντας νεοθωμανικούς τίτλους ιδιοκτησίας και επίσης με τον θαλάσσιο Αττίλα εν εξελίξει στην κυπριακή ΑΟΖ αλλά και με τις απειλές εποικισμού της Αμμοχώστου.
Για τον Ελληνισμό, η Ευρώπη όπως και η Βορειοατλαντική Συμμαχία αποτελούν τους “προμηθευτές ασφάλειας” έναντι της τουρκικής απειλής.
Η Ε.Ε, εφαρμόζει κυρώσεις σε κρατικές οντότητες ακόμα και σε πρόσωπα, όταν παραβιάζονται οικουμενικές θεμελιώδεις ελευθερίες και δικαιώματα, που αποτελούν την επιτομή του ευρωπαϊκού πολιτικού “πολιτισμού”.
Κυρώσεις Ε.Ε, έχουν επιβληθεί στη Συρία, στη Ρωσία, σε Λίβυους πολιτικούς, όπως τον Ακίλα Σάλεχ, νέο, πιθανόν, πρόεδρο της Λιβύης!
Στη Λευκορωσία, η Ε.Ε κατήγγειλε νοθεία στο αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών της 9ης Αυγούστου, που ανέδειξε πρόεδρο της χώρας, για έκτη συνεχόμενη θητεία, τον Αλεξάντρο Λουκασένκο, ενώ καταδίκασε την υπερβολική χρήση αστυνομικής βίας που στοίχισε τη ζωή δύο διαδηλωτών στις λαϊκές κινητοποιήσεις που ξέσπασαν μετά τις εκλογές.
Συγκεκριμένα, ο Ζοζέπ Μπορέλ, Ύπατος Εκπρόσωπος της Ε.Ε για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας, τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι “η Ε.Ε δεν αναγνωρίζει τον Λουκασένκο ως πρόεδρο της χώρας και ότι οι κυρώσεις πρέπει να είναι σοβαρές. Δεν πρέπει απλώς να θεωρούνται συμβολικές“(!).
Ευρωπαϊκές κυρώσεις στην Τουρκία δεν πρέπει να επιβληθούν για την παράνομη κατοχή του 40% του εδάφους της Κύπρου, για τον θαλάσσιο εν εξελίξει Αττίλα και για την επιβολή νέων τετελεσμένων στην Αμμόχωστο;
Η Τουρκία, όμως, είναι πολύτιμος εταίρος για την Ε.Ε:
- Για την διαχείριση προσφυγικών ροών, θύματα πολεμικών συρράξεων που εισρέουν στην Ευρώπη (Σύροι πρόσφυγες)
- Για τις κερδοφόρες ευρωτουρκικές εμπορικές συναλλαγές, καθώς η Τουρκία είναι από τους μεγαλύτερους εμπορικούς εταίρους. Βάσει στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ, το 2017 το 81% των Ευρωπαϊκών εξαγωγών κατευθύνονταν στην Τουρκία. Επίσης η ευρωπαϊκή αγορά, εξαρτάται από εισαγωγή πρώτων υλών, όπως αντιμόνιο και βορικά άλατα, από την Τουρκία.
- Για τη γεωστρατηγική θέση της Τουρκίας, γέφυρα Δύσης – Μέσης Ανατολής, που δίνει την δυνατότητα πρόσβασης στη Μαύρη θάλασσα αλλά και ανάσχεσης, σύμφωνα με την νεοψυχροπολεμική ΝΑΤΟϊκή θεώρηση, της “ρωσικής απειλής”. Ταυτόχρονα ο έλεγχος των Στενών του Βόσπορου από την Τουρκία, αποτελεί ρυθμιστικό παράγοντα και για τα ρωσικά εθνικά συμφέροντα στη Μεσόγειο.
Στις 28 Αυγούστου, στο άτυπο Συμβούλιο (Gymnich) των υπουργών Εξωτερικών των 27 που έλαβε χώρα, υπήρξε συμφωνία σύνδεσης επιβολής κυρώσεων της Λευκορωσίας (παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων) με της Τουρκίας (για την κατάφωρη παραβίαση της ελληνικής-κυπριακής υφαλοκρηπίδας).
Η Ελλάδα, όμως, λόγω της προσωρινής “αποκλιμάκωσης” στο Αιγαίο, πλέον, δεν ζητά κυρώσεις ενόψει του ναρκοθετημένου, από την γερμανική παρέμβαση και τις αμερικανικές πιέσεις, διαλόγου που αναμένεται να ξεκινήσει αρχές Οκτωβρίου.
Στη σύγκληση του πρόσφατου Συμβουλίου ΥΠΕΞ, στα μέσα Σεπτεμβρίου, η πρόθεση άσκησης βέτο από την Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία επέμενε στην απόφαση του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων (ΣΕΥ) της 22ας Αυγούστου (Gymnich), πυροδότησε σφοδρές αντιδράσεις από τους ευρωπαίους συμμάχους μας.
Η Ελλάδα και μια σειρά άλλων χωρών, υποστήριξαν την ομόφωνη απόφαση που είχε ληφθεί στο Συμβούλιο, ενώ η προεδρεύουσα Γερμανία άσκησε βέτο (!). Μην ξεχνάμε τις άριστες γερμανοτουρκικές σχέσεις! Και μην ξεχνάμε ότι 1/3 των γερμανικών εξαγωγών οπλικών συστημάτων κατευθύνονται στην Τουρκία.
Η Τουρκία, χάρη στη στρατηγική συμμαχία της με την Γερμανία και ενώ η τελευταία ασκεί την εκ περιτροπής προεδρία στην Ε.Ε, όχι απλά δεν “φοβάται” κυρώσεις αλλά προσμένει στη συνεδρίαση του επόμενου ΣΕΥ την υλοποίηση 3 όρων για την αναθέρμανση των ευρω-τουρκικών σχέσεων(!):
- Την αναβάθμιση της Τελωνειακής Συμφωνίας
- Την επανεξέταση της Συμφωνίας της 18ης Μαρτίου για το Προσφυγικό και επομένως τον πακτωλό των κοινοτικών κονδυλίων.
- Την εξαίρεση από τη βίζα για τους τούρκους πολίτες.
Η Τουρκία πέτυχε την αποσύνδεση τη συζήτησης επιβολής κυρώσεων στη χώρα του και στη Λευκορωσία, που είχε συμφωνηθεί στο ΣΕΥ της 22ας Αυγούστου.
Πέτυχε, επίσης, πέρα από τις ρητορικού τύπου ανακοινώσεις της Αθήνας στήριξης της Κύπρου, να διαρραγεί το ελληνο-κυπριακό μέτωπο ενόψει του κρίσιμου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 1-2 Οκτωβρίου. Στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων Σεπτεμβρίου.
Θεοί και δαίμονες, εντός και εκτός ευρωπαϊκής επικράτειας, ασκούν ασφυκτικές πιέσεις στην Κυπριακή Δημοκρατία να άρει το βέτο, το οποίο έχει διατυμπανίσει σε όλους τους τόνους ότι θα ασκήσει στην επικείμενη συνεδρίαση του επόμενου ΣΕΥ (Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων), ενώ από την συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου θα δοθεί πολιτική καθοδήγηση σε επίπεδο αρχηγών κρατών!
Ο Ζοζέπ Μπορέλ, τόνισε ότι θα φροντίσει να επιβληθούν οι κυρώσεις εναντίον του Λουκασένκο. Μάλιστα δήλωσε ότι αυτή η απόφαση αποτελεί “προσωπική του δέσμευση” και ότι τίθεται ζήτημα αξιοπιστίας για την Ευρώπη(!).
Δεν τίθεται, όμως, ζήτημα αξιοπιστίας και κύρους για τους Ευρωπαίους “εταίρους” μας, όταν η Κύπρος, η μοναδική χώρα στον κόσμο για την οποία υπάρχουν εγγυήτριες χώρες, βιώνει για 46 χρόνια την συνεχιζόμενη κατοχή της κυπριακής γης από τον τούρκο εισβολέα!
Το όραμα του Γάλλου προέδρου για την Pax Mediterranea προσκρούει στα νεοθωμανικά σχέδια του δόγματος της “Γαλάζιας πατρίδας“. Η κατοχή εδάφους κράτους- μέλους από ένα άλλο κράτος, όπως η Τουρκία, υποτάσσονται στο βωμό των ευρωπαϊκών συνολικά και ειδικότερα των γαλλο-γερμανικών επιδιώξεων.
Ο τουρκικός ιμπεριαλισμός αντιμετωπίζεται με τη λογική του “εξευρωπαϊσμού“, της διαχείρισης της τουρκικής επιθετικότητας, σε μια κρίσιμη συγκυρία που η Ευρώπη αλλά και η νεοθωμανική Τουρκία αναζητούν το δικό τους γεωπολιτικό αποτύπωμα, ενώ η ανθρωπότητα βιώνει ακραίες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες λόγω της πανδημίας.
Πως θα είναι η Μεσόγειος, ο Ελληνισμός την επόμενη μέρα μετά τον Covid-19 και μάλιστα σε σχέση με το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών αλλά και τον νέο “ψυχρό” πόλεμο ΗΠΑ-Κίνας;
Θα έχουμε τον “Μεγάλο Αδελφό” (ΗΠΑ-Ε.Ε) να μας προστατεύει;
Πέρα από τα όμορφα λόγια της Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, η οποία δήλωσε ότι έχει την Κύπρο στην καρδιά της και ότι υπάρχει μέτωπο μεταξύ Ελλάδας -Κύπρου…
Η “κακομαθημένη” Κύπρος έμεινε μόνη της. Για άλλη μια φορά. Και θα δώσει τη μεγάλη μάχη.
Γιατί όπως είπε και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, “οι κυρώσεις δεν είναι αυτοσκοπός“.
H «αμήχανη» Ευρώπη στέκεται ανυπεράσπιστη στον επερχόμενο «κυκλώνα» στη Μεσόγειο του Ρ.Τ. Ερντογάν…
