Γράφει η Γιώτα Δημητρίου
(Η Γιώτα είναι απόφοιτος θεατρικών σπουδών και σήμερα βρίσκεται στο δεύτερος έτος του διδακτορικού της στο Πανεπιστήμιο του Bristol. Το PhD της ονομάζεται: An Exhibition of Hidden Stories – The Lives of Others – Research into methods of staging an oral history archive)
Την περασμένη βδομάδα επισκέφτηκα την Ισπανία για 5 μερούλες, ποιο συγκεκριμένα την πανέμορφη πόλη Βαλένθια. Άσχετο με το θέμα στο οποίο θα αναφερθώ αλλά οι Βαλενθιανοί μοιάζουν απίστευτα με τους Κύπριους και λόγω της ομοιότητας αυτής, σε κάθε στροφή του δρόμου περίμενα να ακούσω ελληνικά. Ακόμα και οι κυριούλες που έκαναν τον περίπατο τους στα καταστήματα ή πίνανε καφέ ήταν σαν… Κύπριες, θα της χαρακτήριζα «κοκέττες», όπως λέει και η γιαγιά μου. Με τις πανάκριβες τσάντες στο χέρι, το γούνινο παλτό, τα φουσκωτά μαλλιά τα λακαρισμένα…
Όμως αυτό δεν είναι το θέμα του άρθρου απλά το βρήκα αστείο και είπα να το μοιραστώ μαζί σας. Θα μιλήσω για αυτό που μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση. Βάζοντας τον πήχη ψηλά για τη θρυλική παέγια, τα πορτοκάλια της και τις φιέστες της φωτιάς που συνήθως διαρκούν ολόκληρη βδομάδα, η Βαλένθια τώρα προσθέτει και την τέχνη του δρόμου στον κατάλογο των γοητειών της. Ναι είναι πολιτικά φορτισμένη αλλά και ταυτόχρονα δημιουργικά επηρεασμένη, η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ισπανίας που άρχισε να κερδίζει σοβαρή αναγνώριση και επικρότηση ως μία urban πρωτεύουσα τέχνης που αξίζει να επισκεφθεί κανείς. Η Βαλένθια έχει γίνει ανερχόμενο αστέρι για τις τοιχογραφίες του δρόμου της και για την εξωτερική καλλιτεχνική έκφραση.
Στο ακόλουθο link μπορείτε να δείτε φωτογραφίες από ένα καλλιτέχνη ο οποίος/ία φτιάχνει τις πιο αγαπημένες τοιχογραφίες που έχω δει: http://www.streetagainst.com/. Άλλος ένας Ισπανός street artist είναι ο Escif του XLF Crew που χρησιμοποιεί πολύ τον σουρεαλισμό. Η Julieta είναι επίσης μέλος της ομάδας XLF, έχει Kawaii στυλ με cartoonish ιαπωνική επιρροή. Στις φωτογραφίες υπάρχουν 2 γνωστά και αγαπημένα κομμάτια που δεν μπόρεσα να αναγνωρίσω. Αν τα γνωρίζετε επικοινωνήστε μαζί μου να με ενημερώσετε, ενδιαφέρομαι να μάθω!
Η παλαιότερη συνοικία της πόλης που είναι γνωστή ως El Carmen έχει γιγάντιες τοιχογραφίες και σπρέι ζωγραφισμένα σε γκαράζ. Με λιγότερους νευρικούς μπάτσους με χόμπι τον έλεγχο, ειδικευμένοι grafiteros τακτικά κάνουν τα ρολά καταστημάτων, τις γκαραζόπορτες και τους κενούς τοίχους κτιρίων τους καμβάδες τους.
Η Λάρνακα μας έχει αρχίσει να ομορφαίνει σιγά σιγά με street art κατι που με κάνει να νιώθω περήφανη για την πόλη μου, πρέπει να καταλάβουν όλοι πως η πόλη μας είναι ο καμβάς μας!
¡Hasta luego!
Comments are closed.