Γράφει η Ρία Λοϊζου
Εκείνος και εκείνη. Ούτε καν στα τριάντα χρόνια. Φρέσκο ζευγάρι. Αντί να βγαίνουν προτιμούν νύχτες στο σπίτι οι δυο τους με dvd, κρασί και σπιτικό φαγητό. Βόλτες το σαββατοκύριακο, εκδρομές, ταξίδια. Φίλοι λίγοι και καλοί. Κάνα θέατρο, καμιά συναυλία, λίγο cinema. Τις Κυριακές συνήθως τις περνάνε οι δυο τους σε με καφετέρια για καφέ, σε ένα ωραίο εστιατόριο για φαγητό και μετά σπίτι χαλαρά, χουχουλιάζουν στον καναπέ. Ίσως και να είναι η αγαπημένη τους μέρα η Κυριακή. Δεν είναι παντρεμένοι, δεν έχουν παιδιά, αν και είναι σε ηλικία που “αυτό θα έπρεπε να κάνουν”, σύμφωνα με πολλούς. Προς το παρόν αρκέστηκαν μ´ ένα σκυλί. Επιλέγουν να ζήσουν τον ερωτά τους.Όσο πάει. Δεν θέλουν να πιέζουν καταστάσεις. Αφήνουν τα πράγματα να κυλήσουν από μόνα τους. Ένα γκέι ζευγάρι. Αυτός λατρεύει την μαγειρική και την κηπουρική. Φυτεύει μπαχαρικά στην αυλή του, χαίρεται να τα βλέπει να μεγαλώνουν και να του δίνουν καρπούς για τις συνταγές του. Οι γάτες τους, τα βιβλία τους, τα τραπεζώματα σε φίλους. Ο άλλος, δουλεύει σε μεγάλη λογιστική εταιρία, παίρνει αρκετά λεφτά ώστε να μπορούν να κάνουν μια καλή ζωή. Οι γονείς τους δεν έχουν ιδέα πως είναι ζευγάρι. Έχουν επιλέξει να δημιουργήσουν το δικό τους “κόσμο” στον οποίο δεν επιτρέπουν κανένα να τους διαταράξει την ευτυχία τους.
Μια γυναίκα γύρω στα 30 και κάτι. Μόνη, με μια καλή καριέρα. Καταξιωμένη από τον εργασιακό της χώρο. Συνήθως χάνεται στα βιβλία της. Τα λατρεύει τα βιβλία της. Δεν ψάχνει. Ή μάλλον δεν ξέρει τι να ψάξει. Τις καλές μέρες, ξέρει πως ο πυρήνας των φίλων της είναι πολύ δυνατός. Τόσο που καταφέρνει να σιγάσει τα κουτσουμπολιά του κόσμου. Μια γυναίκα μόνη, που επί της ουσίας δεν είναι και τόσο μόνη όσο τα στερεότυπα της κοινωνίας και οι δικοί της την θέλουν να είναι. Τα βράδια βγαίνει, οι παρέες πολλές. Ίσως καμιά φορά να προκύπτει και καμιά μικροσχεσούλα των μερικών μηνών. Είναι φορές που απογοητεύεται, αλλιώς φανταζόταν το πριγκιπόπουλο της… Αλλά δεν τα βάζει ποτέ κάτω ξέρει πως κάποια μέρα η αγάπη θα έρθει να την βρει.
Ένας μποέμ τύπος. Γυρίζει τον κόσμο λόγω δουλειάς. Τη μια βδομάδα είναι Ρώμη, την άλλη Κάιρο. Λατρεύει να ανακαλύπτει κουλτούρες και να διαπιστώνει κάθε φορά πόσο πολύχρωμος είναι ο κόσμος. Δεν έχει σχέση. Ίσως γιατί δεν προλαβαίνει. Περιστασιακά φλέρτ, σεξ της μιας νύχτας. Τα λεφτά του τα χαλάει στα ρούχα, στα ακριβά δώρα για τα ανιψάκια του. Αποφεύγει τα Κυριακάτικα τραπέζια, στην ατάκα “πότε θα παντρευτείς” δεν έχει πια απάντηση να δώσει.
Ένα ζευγάρι κοντά στα 40, χωρίς παιδιά. Τους αρέσει να περπατάνε στης Φοινικούδες, να ψωνίζουν το Σάββατο απ´ την λαϊκή αγορά και να προγραμματίζουν ταξίδια. Αυτός λατρεύει να της μαγειρεύει. Αυτή λατρεύει να ξαπλώνει πάνω του να της χαϊδεύει τα μαλλιά και να βλέπουν σειρές στην T.V. Τα βράδια, συναντάνε φίλους σε μπαράκια. Έχουν λίγους φίλους και καλούς. Μα το κυριότερο έχουν ο ένας τον άλλο.
Τι κοινό έχουν όλοι αυτοί;
Δεν ανήκουν στο γνωστό καλούπι “γάμος-σπίτι-παιδιά” – and they lived happily ever after, που μας έμαθαν πως αυτό πρέπει να κάνουμε όταν μεγαλώσουμε.
Βρίσκουν την ευτυχία τους με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο. Τα στερεότυπα μάλλον δεν φτιάχτηκαν για αυτούς…
Για σένα λοιπόν τη είναι ευτυχία;
