Της Γιώτας Δημητρίου
Αρχισυντάκτρια SkalaTimes
Πόσες ευχές και σκέψεις μπορούν να χωρέσουν σε ένα σύντομο editorial; Το 2020 ήταν δύσκολο για τον περισσότερο κόσμο, είναι όμως και άλλοι που είχαν ακόμα πιο δύσκολες χρονιές και πριν το 2020. Κανείς δεν είπε πως η ζωή στον πλανήτη Γη είναι πάντα ηλιόλουστη, έρχονται και μέρες με καταιγίδες και τσουνάμια που κάνουν θρύψαλα καρδιές, ενίοτε και ζωές. Η αγάπη όμως ήταν πάντα το κλειδί. Αν αυτοί που μας εξουσιάζουν είχαν πρωτίστως αγάπη για τον κόσμο που κυβερνούν, σκεφτείτε πόσο διαφορετικά θα ήταν όλα! Ναι, δεν μπορούμε να καθορίσουμε τις συμπεριφορές και τα αισθήματα των άλλων. Μπορούμε όμως να δουλέψουμε με τα δικά μας. Και αν καταφέρουμε να σπείρουμε αγάπη στα χωράφια της δικής μας καρδιάς, τότε ίσως θερίσουμε ένα κόσμο με περισσότερο (έστω λίγο περισσότερο) φως.
Αγάπη, υγεία και ευημερία οι δικές μου ευχές για όλους, φίλους και εχθρούς. Λένε πως οι αλλαγές γίνονται πρώτα μέσα μας και μετά έξω μας. Ας δουλέψουμε λοιπόν για εκείνο το ευλογημένο το μέσα μας. Όλοι μας. Πάντα υπάρχει περιθώριο βελτίωσης.
Να αγαπάμε, είναι το μόνο που παίρνουμε μαζί μας όταν φύγουμε από αυτό τον κόσμο και είναι το μόνο που μας μένει ως πολύτιμος θησαυρός όταν οι αγαπημένοι μας φύγουν από αυτό τον κόσμο. Η αγάπη που δώσαμε, πήραμε, μοιραστήκαμε…
Εύχομαι όμορφα Χριστούγεννα σε όλους και καλές Γιορτές!
Y.Γ Για εμάς που πιστεύουμε στη Γέννηση Του και κάνουμε “αλχημείες” θρησκείας και κβαντικής φυσικής, η Γέννηση του είναι μια ελπίδα για την ύπαρξη μας, μια υπόσχεση πως τίποτα δεν χάνεται. Τίποτα δεν χάνεται, ούτε αυτοί που αγαπήσαμε, ακόμη και αν “έφυγαν”.
Και όλα τα Χριστούγεννα θα μυρίζουν πάντα αγάπη, φαγητό της μαμάς, αστεία και χιούμορ του παπά, γέλια και όμορφες αγκαλιές και θα τα κουβαλάμε μέσα μας….στα ακασικά αρχεία της αιωνιότητας.
Και ίσως κάπου θα παίζει μια γνώριμη μουσική που θα μας γυρίζει πίσω, στο πιο ασφαλές καταφύγιο, αυτό της παιδικής μας αθωότητας.
