Είναι μια ηθοποιός για την οποία η Κύπρος περηφανεύεται που είναι παιδί της …απόφοιτος
του Εθνικού θεάτρου Ελλάδας η Μαρία Φιλίππου κερδίζει την ελληνική τηλεόραση και το
θέατρο συμμετέχοντας σε σειρές και παραστάσεις που ξεχωρίζουν.
Με αφορμή την παράσταση «Συνοικία το όνειρο», στην οποία συμμετέχει μιλήσαμε μαζί της
για αυτή την «μη τυχαία» συνεργασία , τον σάλο που είχε προκαλέσει αυτή η «Συνοικία»,
τα τραγούδια του Θεοδωράκη που την συντροφεύουν, τις αποφάσεις που είχε πάρει στη
ζωή της αλλά και την δύναμη του θεάτρου στα χρόνια της πανδημίας. Μιλήσαμε επίσης για την τηλεοπτική σειρά “Γη της Ελίας”, στην οποία παίζει φέτος. Μια σειρά στην οποία -όπως η ίδια τονίζει- είπε αμέσως το ναι, χωρίς δεύτερη σκέψη.
Με ιδιαίτερη λοιπόν χαρά και τιμή, το SkalaTimes κουβεντιάζει σήμερα με μια ηθοποιό που καταξιώθηκε στην Ελλάδα, ζει και εργάζεται στην Ελλάδα, αλλά είναι Κύπρια.
Tης Στέλλας Παπά
Κυρία Φιλίππου ο φετινός χειμώνας σας βρήκε να συμμετέχετε στην μεταφορά της ταινίας του Τάσου Λειβαδίτη και του Κώστα Κοτζιά «Συνοικία το όνειρο» στο σανίδι. ….Πώς προέκυψε αυτό; Πιστεύετε στο τυχαίο ή πιστεύετε πως κάποια πράγματα όπως πχ συνεργασίες ήταν γραφτό να γίνουν;
Πιστεύω και στα δύο.Συνεργασίες μπορεί να είναι τυχαίες ή μπορεί να είναι και γραφτό να γίνουν. Στη συγκεκριμένη περίπτωση της συνοικίας πιστεύω πως ήταν γραφτό να γίνει, δεν
έτυχε. Γνώριζα τον κύριο Χατζάκη από τη δουλειά του και πάντα ήθελα πολύ να συνεργαστώ μαζί του. Κάποια πράγματα πιστεύω πως γίνονται όταν πρέπει να γίνουν. Μου ζήτησε λοιπόν να παίξω στη “Συνοικία το Όνειρο” και δέχτηκα με μεγάλη χαρά. Αγαπούσα πάντα πολύ αυτή την ταινία του Αλέκου Αλεξανδράκη και θα συνεργαζόμουνα και μ’έναν σκηνοθέτη που πολλούς ρόλους που δίδαξε ζήλεψα.
Η ταινία «συνοικία το όνειρο» θεωρείται μία από τις πρώτες ελληνικές νεορεαλιστικές ταινίες και τότε είχε προκαλέσει μεγάλο σάλο . Λέτε αυτό να γίνει και τώρα με την παράσταση;
Η ταινία “Συνοικία το Όνειρο” είναι μια ταινία σταθμός στον Ελληνικό Κινηματογράφο. Τότε λογοκρίθηκε και κατακρεουργήθηκε τόσο που ο ίδιος ο Α.Αλεξανδράκης, ο δημιουργός της, δήλωσε δημόσια πως δεν την αναγνωρίζει. Σήμερα ,αν θα γίνει σάλος, που με ρωτάτε δενξέρω, αυτό που ξέρω είναι πως παίζουμε στο Γυάλινο Θέατρο ένα απίστευτα σημερινό
έργο. Προσκαλώ τους θεατές να πάρουν τα παιδιά τους και να έρθουν να παρακολουθήσουν την παράσταση. Να δουν μια Ελλάδα του χθες που όμως πιστέψτε με είναι τόσο σημερινή.
Αν δεν κάνω λάθος είναι η πρώτη φορά που η ταινία μεταφέρετε στο σανίδι; Αυτό ήταν λίγο επικίνδυνο εγχείρημα;
Ο Σωτήρης Χατζάκης που έκανε τη διασκευή μαζί με τη σκηνοθεσία είναι γνώστης της εποχής και όπως ο ίδιος έχει δηλώσει είναι μια “προσωπική του υπόθεση” το ανέβασμα του συγκεκριμένου έργου. Ταπεινά και με πολλή αγάπη και σεβασμό έγινε αυτή η προσέγγιση.
Αλήθεια στην παράσταση ποια στοιχεία καθορίζουν την πορεία των χαρακτήρων;
Σε μια συνοικία στην Αθήνα, στον Ασύρματο ζουν άνθρωποι φτωχοί, πάμφτωχοι, που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Που ελπίζουν για ένα καλύτερο μέλλον που όμως βαθιά μέσα τους ξέρουν πως τίποτα δε θ αλλάξει στη ζωή τους. Γελάνε, καυγαδίζουν,τραγουδάνε,στον πόνο γίνονται ένα και ξέρουν να μοιράζονται.
Στην δική σας ζωή υπάρχουν κάποια στοιχεία που καθόρισαν την πορεία σας; Κάποιες σοβαρές αποφάσεις που ήταν αλλιώς θα σας έπαιρνε και η ζωή αλλού;
Δεν το σκέφτηκα ποτέ αυτό γιατί σημασία έχει το τώρα. Το “τώρα” το δικό μου, μ’ αρέσει και δεν θα ήταν αυτό αν κάπου έκανα άλλες επιλογές και με πήγαιναν σ’ άλλους δρόμους, αν δεν έκανα τα λάθη μου και δεν έπαιρνα την ευθύνη μου. Όλα κι οι επιτυχίες και οι αποτυχίες δικές μου είναι και τις χαίρομαι, τις αγαπώ γιατί συγκροτούν αυτό που είμαι σήμερα και δεν τ’αλλάζω
Σημαντικό ρόλο στην παράσταση, όπως και στην ταινία άλλωστε, έχουν τα αξέχαστα τραγούδια και η μουσική του Μίκη Θεοδωράκη. Αυτό την κάνει πιο ιδιαίτερη;
Αυτό την κάνει ακόμη πιο ξεχωριστή. Τραγουδάμε Μίκη Θεοδωράκη κάθε βράδυ κι ακούμε
τον Ζαχαρία Καρούνη με την Μαρία Γραμψα να τον ερμηνεύουν μοναδικά.
Εσάς ποιο τ’αγαπημένο σας τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη και γιατί ;
“Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ”. Το τραγουδάγαμε συχνά με τους γονείς μου.
Ποιο τραγούδι της παράστασης ταιριάζει στη ζωή σας ;
Η Μυρτιά.Πολύ τ’αγαπάω
Υπάρχει κάποια σκηνή που να την κάνατε και να ήταν σαν deja vu;
Ίσως, μια σκηνή που παίζουμε με τον αγαπημένο μου Μάνο Βακούση και διηγούνται το
πώς γνωρίστηκαν. Δέ θα έλεγα ότι είναι ακριβώς deja vu, αλλά είναι τόσο αληθινή και
μαγική γιατί βλέπουμε ένα ζευγάρι στην αρχή του έρωτά τους και η σκηνή αυτή έρχεται σε
τεράστια αντίθεση με το πώς είναι σήμερα αυτοί οι δύο άνθρωποι.
Υπάρχει ακόμα ο φόβος ότι θα κλείσουν τα θέατρα; Τι σας έμαθε /δίδαξε η κρίση της
πανδημίας του κορωνοϊου;
Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι έχουμε προσωπική ευθύνη. Να κάνουμε
αυτά που πρέπει. Δε ζούμε μόνοι μας σ αυτή την γη, μπας και κερδίσουμε τη ζωή μας
πίσω. Να επενδύσουμε στον εσωτερικό μας κόσμο, να δώσουμε αξία στην ανθρώπινη ζωή, να εκτιμήσουμε το μοίρασμα ,την επαφή ,την αγκαλιά και την αγάπη και όταν τελειώσει
αυτό το κακό να μην ξεχάσουμε τις απώλειες που είχαμε και τα σημαντικά που βάλαμε σε
δεύτερη μοίρα. Ο δικός μας κλάδος και ειδικά τα θέατρα έχουν πληγεί πολύ από την
πανδημία. Τώρα ξεκινήσαμε,το θέατρο είναι ασφαλές και ο κόσμος καθημερινά μας
δείχνει πόσο του έλειψε.
Πόσο ανάγκη έχουμε τα θέατρα και τις τέχνες γενικότερα σε περίεργες εποχές σαν κι
αυτή που διανύουμε;
Πάντα η τέχνη δίνει στον άνθρωπο την δύναμη να προχωρήσει στους δύσκολους καιρούς.
Να αντιμετωπίσει τα πράγματα αφού τα δει από μια άλλη οπτική γωνία. Να γεμίσει η ψυχή
του φως για να περπατήσει στο σκοτάδι.
Κυρία Φιλίππου η φετινή τηλεοπτική σεζόν σας βρίσκει να συνεργάζεστε με τον
Ανδρέα Γεωργίου και τον Κούλη Νικολάου. Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία λίγους μήνες μετα την έναρξη της σειράς;
Έχω ξανασυνεργαστεί με την παραγωγή “make it”, τον Ανδρέα Γεωργίου και τον Κούλλη
Νικολάου και όταν μου πρότειναν να συμμετέχω στη “ΓΗ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ” δέχτηκα αμέσως, χωρίς δεύτερη σκέψη. Οι συνεργάτες τους είναι αυτομάτως μέλη της οικογένειας τους κι αυτό είναι σπάνιο και τους κάνει να ξεχωρίζουν. Ένα πάρα πολύ καλό σενάριο της Βάνας Δημητρίου, με τόσες ανατροπές και εκπλήξεις και δίπλα σε σπουδαίους και καταξιωμένους συναδέλφους μου, πώς θα μπορούσα να αρνηθώ!
Ποιο μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στους αναγνώστες μας;
Αγάπα τον άνθρωπο γιατί είσαι εσύ», λέει ο Καζαντζάκης και “αγάπα τον πλησίον σου ως
εαυτόν”. Να είμαστε λιγότερο εγωιστές για να δούμε καλύτερες μέρες.
