Αφήνοντας για λίγο τα «χάλκινα χρονιά» και την αγκαλιά της υπερπροστατευτικής μαμάς του, από την σειρά «Πεθερά», ο γνωστός ηθοποιός Γιώργος Αναγιωτός, μιλά στο SkalaTimes για τη πορεία του, το ταλέντο και τη σκληρή δουλειά στην υποκριτική, το λόγο που φέτος έχει πει όχι σε πολύ πετυχημένη ελληνική σειρά, για τον ΘΟΚ και φυσικά για τη Λάρνακα, που έχει γίνει η πόλη του τα τελευταία δέκα χρόνια.
Της Στέλλας Παπά
Γιώργο μου, η νέα τηλεοπτική σεζόν σε βρήκε να πρωταγωνιστείς σε δύο σειρές . Την «Πεθερά» στον τηλεοπτικό σταθμό Σίγμα και στα “Χάλκινα Χρόνια” του ΡΙΚ1. Ήταν εύκολη απόφαση να συνεχίσεις δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στην ίδια σειρά;
Νομίζω πως ναι. Αν και στην αρχή της σεζόν μου είχαν γίνει και άλλες προτάσεις εγώ προτίμησα να συνεχίσω στην «Πεθερά» και τα «χάλκινα χρόνια», δυο σειρές τις οποίες έχει αγαπήσει πολύ ο κόσμος.
Η σειρά «Πεθερά» βρίσκεις ότι έχει λίγες δόσεις υπερβολής στο σενάριο, ή ίσως υπάρχουν και τέτοιες πεθερές;
Σίγουρα υπάρχει μια δόση υπερβολής σε φυσιολογικά πλαίσια πάντα. Αυτό συμβαίνει ώστε να πετύχει η συνταγή της κωμωδίας. Βασίζεται όμως σίγουρα σε μεγάλο βαθμό στην πραγματικότητα ,φωτογραφίζοντας πολύ εύστοχα την μεσογειακή- Κύπρια μάνα και το «δέσιμο» με το γιο της.
Τι σ’έκανε να πεις ναι στο ρόλο σου στα «χάλκινα χρόνια»;
Είναι γνωστό ότι λατρεύω τις σειρές εποχής. Είναι ένας τρόπος να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι την ιστορία και τις ρίζες τους. Αυτό, για μένα αποτελεί μια πρόκληση. Πρόκληση όμως αποτέλεσε και ο πολύ ωραίος από πολλές απόψεις ρόλος που υποδύομαι στην σειρά.
Θεατρικά ετοιμάζεις κάτι;
Από τον καινούργιο χρόνο θα βρίσκομαι στη παραγωγή της νέας σκηνής του Θοκ
Στη Λάρνακα , διατηρείς και ένα εργαστήρι υποκριτικής. Ενδιαφέρεται ο κόσμος , θέλει να μάθει την τέχνη της υποκριτικής; Πως βλέπεις τα πράγματα;
Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερος κόσμος και κυρίως οι γονείς ενδιαφέρονται για το θέατρο. Αντιλαμβάνονται σιγά σιγά πόσα μπορεί να κερδίσει κάποιος μέσα απ’ αυτό και πως μπορεί να διαμορφωθεί σωστά ο χαρακτήρας ενός παιδιού κάνοντας θέατρο.
Αν κάποιος από τους μαθητές σου δεν έχει ταλέντο, δεν τα καταφέρνει και τόσο καλά θα του το πεις; Πως χειρίζεσαι τέτοιες περιπτώσεις;
Πιστεύω πολύ στην σκληρή δουλειά. Όταν αγαπάς κάτι και δουλέψεις σκληρά γι’ αυτό μπορείς να το πετύχεις. Ξέρω πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που φοβούνταν ακόμα και να πουν μια λέξη πάνω στη σκηνή, στο τέλος όμως τα κατάφεραν και μάλιστα πολύ καλά.
Υπάρχει κάποιο άτομο του οποίου ζητάς πάντα την άποψη για τον τρόπο που θ’αποδόσεις ένα ρόλο;
Ακολουθώ πάντα το ένστικτο μου και τις οδηγίες φυσικά του σκηνοθέτη. Αν κάτι όμως με προβληματίσει και με κλειδώσει σίγουρα μπορεί να ζητήσω την άποψη της Βαλεντίνας. Έχω τρομερή εμπιστοσύνη στην κρίση της.
Θα έλεγες ότι η συμμετοχή έστω και σε μια παράσταση του ΘΟΚ είναι στόχος κάθε Κύπριου ηθοποιού; Αν ναι, γιατί;
Σίγουρα το να παίζεις στον εθνικό θέατρο της χώρας σου αποτελεί μια ωραία πρόκληση από πολλές απόψεις για κάθε ηθοποιό. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν γίνονται και εξαιρετικές παραστάσεις εκτός του οργανισμού. Απλά εκεί έχεις την πολυτέλεια του χρόνου να δουλέψεις, δεν γίνονται βιαστικά τα πράγματα.
Το βραβείο του ΘΟΚ που πήρες τι σήμαινε γι’εσενα;
Το ότι το πήρα σε μικρή ηλικία νομίζω πως με πείσμωσε περισσότερο στο να συνεχίσω να δουλεύω και να εξελίσσομαι όσο μπορώ σ ‘αυτό που αγαπώ. Είμαι της άποψης πως με ένα βραβείο είναι ίσως η επιβράβευση τον κόπων σου και τίποτα παραπάνω.
Τι σε αγχώνει απ΄την σημερινή κοινωνία; (τον σημερινό τρόπο ζωής, τις νέες συνθήκες διαβιώσεις )
Γενικότερα με αγχώνει η επιβίωση του ανθρώπου στην σημερινή εποχή. Πλέον οι ανάγκες είναι πολύ περισσότερες απ’αυτά που εσύ μπορείς να δώσεις σε όλους τους τομείς, τόσο πολύ μάλιστα που ο άνθρωπος χάνει την αξία της ύπαρξης του και γίνεται απλά μια μονάδα, ένας αριθμός!
Πλέον είσαι κάτοικος Λάρνακας; Πως βλέπεις την πόλη μας;
Τα τελευταία δέκα χρόνια ζω στη Λάρνακα. Πάντα μου άρεσε η ησυχία που έχει αυτή η πόλη. Εξελίσσετε σιγά σιγά σε όλους τους τομείς, ομαλά, χωρίς να χάνει την ταυτότητα της και την ηρεμία της.
Αν σου γινόταν πρόταση να συμμετάσχεις σε ελληνική σειρά, θα δεχόσουν να πας; Θ’αφηνες την Κύπρο για λίγο καιρό;
Είχα μια πρόταση τον περασμένο Ιούνιο για συμμετοχή μου σε μια από τις ποιο πετυχημένες σειρές της φετινής σεζόν που γυρίζετε εξολοκλήρου στην Ελλάδα. Ο λόγος που δεν το έκανα είναι γιατί είχα ξεκινήσει εδώ τα γυρίσματα για άλλη σειρά. Ηθικά δεν θα ήταν σωστό από τη μεριά μου. Παλαιότερα ίσως να μην πήγαινα, πλέον όμως ωριμάζοντας ψάχνω περισσότερες προκλήσεις. Όποτε αν μου τύχαινε ξανά και χρονικά ήταν κατάλληλη η στιγμη ναι θα το έκανα.
Τώρα που πλησιάζει και το τέλος του χρόνου τι θα ευχόσουν στον κόσμο;
Υγεία. Όλο αυτό που βιώσαμε και βιώνουμε, μας έκανε να καταλάβουμε πόσο πολύτιμο είναι αυτό το «αγαθό».
Το μήνυμα σου στο αναγνωστικό κοινό του skalatimes;
Να χαμόγελα και να ζει την κάθε στιγμή του. Η ζωή είναι τόσο μικρή για να την σπαταλάς σε ανούσια και ασήμαντα πράγματα.
