Με αφορμή τη συνέντευξη του Έλληνα ποιητή, στιχουργού και αρθρογράφου, Βασίλη Ζούμπου, την οποία φιλοξενούμε στο Skala Times, δημοσιεύουμε και το πιο κάτω ποίημα του.
Πότε θα τελειώσει και τούτος ο Χειμώνας
το σφίξιμο, ο πόνος στη καρδιά
με τόσα ψέματα και τόσες υποσχέσεις
για Άνοιξη και θάνατο αργό.
Πώς γιγαντώνει η πίκρα μας για τη φαιδρή ζωή μας
για κούφιους ανταγωνισμούς κι ανάξιους πειρασμούς
κι αγώνα δίνουμε καθημερνά χυδαίο
μην ξεχειλίσουν η οδύνη κι η οργή μας
π’ απεγνωσμένα κρύβονται μες σ’ ένα βλέμμα
σε μια φράση, σε μια παύση θλιβερή.
Μια μέρα ακόμα πιο κοντά στο θάνατό μας
και μια ακόμα στην κατάρρευση κοντά
σαν σαλτιμπάγκος να υποκρίνεσαι χυδαία
δήθεν αιώνια εύθυμος, πως δεν σε ενοχλεί
της κοινωνίας η σαπίλα, η δυσοσμία
και η απάνθρωπη χυδαία συναλλαγή.
Συναλλαγή συναισθημάτων δολοφονημένων
μετανιωμένων σκέψεων και κουρασμένων εννοιών
που η αλαφράδα τους ήττα πανάρχαια μας συνθλίβει
πεισματικά δεν μας αφήνει να χαρούμε τη ζωή.
Κι αν δεν μπορούμε τη γαλήνη πια να βρούμε
ένα σπουδαίο αντίο να της πούμε σιωπηλά
σαν τόσα που ειπώθηκαν αντίο απελπισμένα
να πούμε στο βαρκάρη να πάει να πνιγεί.