Της Γιώτας Δημητρίου
(Αρχισυντάκτρια SkalaTimes)
Διάβαζα ένα άρθρο, στη New York Times, με τίτλο “Prince Harry and the Value of Silence”, (“ο Πρίγκιπας Χάρι και η αξία της σιωπής”).
Η αρθρογράφος, η Αμερικανίδα συγγραφεάς και κόρη του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ Ronald Reagan, η Patti Davis, γράφει στο άρθρο: «Κατά τα πρώτα στάδια του Αλτσχάιμερ του πατέρα μου, όταν είχε ακόμα διαύγεια μυαλού, του ζήτησα συγγνώμη που έγραψα μια αυτοβιογραφία πολλά χρόνια νωρίτερα, μέσα από την οποία άνοιξα τις πύλες της ταραγμένης οικογενειακής μας ζωής. Ο πατέρας μου ήδη μιλούσε λιγότερο εκείνο το διάστημα, αλλά τα μάτια του μου έλεγαν ότι καταλάβαινε.
To θυμήθηκα αυτό όταν διάβασα ότι ο πρίγκιπας Χάρι, στα νέα του απομνημονεύματα, έγραψε για τον πατέρα του, τον βασιλιά Κάρολο, που μπήκε ανάμεσα στους γιους του την ώρα που τσακώνονταν και τους είπε: «Παρακαλώ, παιδιά, μην κάνετε τα τελευταία μου χρόνια δυστυχισμένα».
Οι δικοί μου λόγοι για να γράψω ένα βιβλίο που σήμερα θα ήθελα να μην είχα γράψει (και παρακαλώ, μην το αγοράσετε· έχω γράψει πολλά άλλα βιβλία από τότε) ήταν παρόμοιοι με αυτοί που καταλαβαίνω ότι είναι και στο μυαλό του Χάρι: Ήθελα να πω την αλήθεια, ήθελα να ξεκαθαρίσω τα πράγματα. Αφελώς, σκέφτηκα ότι αν έβαζα τα δικά μου συναισθήματα και τη δική μου αλήθεια να την διαβάσει ο κόσμος, η οικογένειά μου θα μπορούσε επίσης να με καταλάβει καλύτερα.
Ο χρόνος όμως είναι κάτι το απρόβλεπτο.
Ποια θα είναι η τελευταία ανάμνηση κάποιου; Είχα το δώρο του χρόνου με τον πατέρα μου, κάτι που μου επέτρεψε να ζητήσω συγγνώμη, παρόλο που μια ασθένεια αιωρούνταν ανάμεσα μας και θόλωνε την επικοινωνία μας.
Τα λόγια του βασιλιά Καρόλου αποκαλύπτουν έναν άνθρωπο που έχει επίγνωση της θνητότητάς του και που θα ήθελε να το γνωρίζουν και οι απόγονοί του».
Η συγγραφέας, στο υπέροχο πραγματικά άρθρο της, τελειώνει με το εξής: «Αλλά δεν χρειάζεται να λέγονται τα πάντα, αυτή είναι μια αλήθεια που μπορεί να διδάξει η σιωπή. Ο Χάρι φαίνεται να έχει υοθετήσει το ρητό ότι «Η σιωπή δεν είναι επιλογή.» Θα του πρότεινα, με σεβασμό, ότι είναι».
H υποφαινόμενη για χρόνια κουβαλούσε την πεποίθηση πως η σιωπή είναι μόνο για τους δειλούς, αλλά ο χρόνος -που αν τον αξιοποιείς σωστά σε βοηθά να αναθεωρήσεις πολλά και να δεις με περισσότερο βάθος, με έκανε να συνειδητοποιήσω πως περισσότερο φως κουβαλά η σιωπή και όσο περισσότερο σωπαίνει κανείς, τόσο περισσότερο βρίσκει το δρόμο της η θεία δίκη και η αλήθεια.
Προσωπικά, κανένα σεβασμό δεν μπορώ να έχω για κάποιο σαν τον Πρίγκιπα Χάρι που κατηγορεί ανά το παγκόσμιο την οικογένεια του με αυτό τον τρόπο, ακόμη κι αν είναι αλήθεια αυτά που λέει.
Θα διαβάσω το βιβλίο του, “Spare”, όχι από αναγνωστικό ενδιαφέρον, αλλά από δημοσιογραφική περιέργεια.
Ναι, η σιωπή είναι χρυσός, σε πολλές περιπτώσεις.
«Τον άνθρωπο δεν πρέπει να τον κρίνουμε μόνο από τον τρόπο που ομιλεί, αλλά από τον τρόπο που σωπαίνει» (τάδε έφη Charles Caleb Colton) και φαίνεται πως ο μεγαλύτερος αδελφός του Χάρι, όπως και τα υπόλοιπα μέλη της Βασιλικής οικογένειας το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό, γνωρίζουν την αξία της σιωπής.
Ο Χάρι ίσως να συμπεριφέρεται με αυτό το τρόπο λόγω της γυναίκας που επέλεξε να βάλει δίπλα του, αλλά αυτό είναι ένα άλλο, μεγάλο, θέμα, για τις επιπτώσεις που έχουν στο πεπρωμένο μας όσοι στέκονται δίπλα μας,
