Δεν αρνήθηκε την πιθανότητα να στηρίξει πίσω από το παραβάν τον Ανδρέα Μαυρογιάννη ο υπουργός Εξωτερικών, Ιωάννης Κασουλίδης.
Μιλώντας ενώπιον του Πολιτικού Γραφείου του ΔΗΣΥ, ο Ιωάννης Κασουλίδης, αναφέρθηκε κατά των αποστατών και κατά της συνδιαλλαγής του κόμματος με τους δύο μονομάχους.
Αυτούσια η ομιλία του Ιωάννη Κασουλίδη
Καταρχήν σας υπενθυμίζω, την ομιλία που έκανα στην συγκέντρωση του Αβέρωφ Νεοφύτου, την επαναλαμβάνω όπως τα είπα προχθές. Πρώτον πρώτον: Όχι στην αποστασία. Δεύτερο εμείς δεν συνδιαλλασσόμαστε με κανένα υποψήφιο, δεν διαπραγματευόμαστε για υπουργεία και σεβόμαστε την απόφαση του λαού η οποία απόφαση του λαού μας κατέταξε στην αντιπολίτευση. Εμείς ξέρουμε από αντιπολίτευση, περάσαμε από αντιπολίτευση, και ξέρουμε πάρα πολύ καλά πώς να ασκήσουμε αντιπολίτευση: Υπεύθυνη και σοβαρή, δεν θα αφήσουμε την χώρα χωρίς προϋπολογισμούς, δεν θα αφήσουμε την χώρα σε νομοσχέδια που δεν συμφωνούμε, είτε για την οικονομία δεν θα εγκαταλείψουμε τη δική μας θέση, για την επίλυση του κυπριακού, δεν πρόκειται να κάνουμε συμβιβασμούς με οποιαδήποτε πλευρά για αυτό το θέμα.
Πώς μπορούμε να πάμε με τον Νίκο Χριστοδουλίδη όταν εκτός από αποστάτης, μας κρύβεται για την θέση του στο κυπριακό, πως θα προχωρήσουμε στην θέση του πατριωτικού ρεαλισμού του Γλ. Κληρίδη, όταν πάμε στα στραβά; Από την άλλη, το θέμα είναι τώρα, αν θα επιδιώξουμε να πάμε με τον Ανδρέα Μαυρογιάννη ή όχι. Πολλοί είπαν ορισμένες αλήθειες, ο Ανδρέας Μαυρογιάννης είναι γιος αγωνιστών της ΕΟΚΑ, δεν είναι αριστερός, και ο ίδιος το είπε ότι ουδέποτε ψήφισε ΑΚΕΛ. Δεύτερη αλήθεια είναι ότι ο Ανδρέας Μαυρογιάννης δεν πρόκειται και το έχει πει να βάλει πρωτοκλασάτα στελέχη του ΑΚΕΛ στην Κυβέρνηση του. Και σίγουρα έχει πει ότι θα επιλέξει πρόσωπα κοινής αποδοχής πιθανόν από τα επιτελεία του.
Το ερώτημα είναι εμείς τι κάνουμε; Όταν οι συναγερμικοί κλήθηκαν να υποστηρίξουν με όλες τους τις δυνάμεις, τον υποψήφιο που όρισαν τα συλλογικά όργανα, του κόμματος το έπραξαν. Είναι όμως άλλο να τους πεις τώρα, ποιον εκτός του ΔΗΣΥ είναι υποψήφιος. Οφείλουμε να σεβαστούμε την ελεύθερη σκέψη τους να κρίνουν από μόνοι τους. Και για μην παρεξηγηθώ, δεν αρνούμαι την πιθανότητα να στηρίξω πίσω από το παραβάν, τον Ανδρέα Μαυρογιάννη αλλά η τολμηρότερη απόφαση που πρέπει να πάρουμε είναι ο σεβασμός στην ελεύθερη βούληση του κάθε Συναγερμικού.
Αν πάμε με Νίκο Χριστοδουλίδη τάχα για να φέρουμε και εκείνους που χάσαμε, τι ωραίος τρόπος δια της πισινής ταχύτητας, να τους φέρουμε πίσω, αυτούς που χάσαμε και θα χάσουμε τον 4πλάσιο αριθμό… Δεν πάει έτσι. Μετά το αποτέλεσμα των εκλογών ο Πρόεδρος και η ηγεσία παραιτούνται και καλείται Συνέδριο για να ξεκινήσουμε ξανά από την αρχή. Αυτή είναι η εισήγηση μου.
Πηγή: Φιλελεύθερος
