Έχει παίξει στον “Οιδίποδα” στο θέατρο της Επιδαύρου, έχει τραγουδήσει Μίκη θεοδωράκη στο Ηρώδειο, έχει παίξει στις “Βάκχες” του Ευριπίδη, είναι πτυχιούχος των Επιστημών Αγωγής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης και επίσης της Δραματικής Τέχνης του Κρατικού Θεάτρου Ελλάδας. Έχει δίπλωμα στο κλασικό τραγούδι και μεταπτυχιακό στο θέατρο για παιδιά. Σήμερα κάνει διδακτορικό στον Σαίξπηρ («Η σκηνοθεσία του Σαίξπηρ στην όπερα»). Τον τελευταίο χρόνο επέστρεψε στην Κύπρο μετά από 12 χρόνια στην Ελλάδα. Δεν θεωρεί ότι είναι μόνιμα εδώ αν και μέσα σε ένα μόνο χρόνο την είδαμε σε κυπριακό τηλεοπτικό σήριαλ, σε τρεις θεατρικές παραστάσεις στην Λευκωσία, αλλά και σε κάποιες συναυλίες.
Πώς λοιπόν να μην είναι υποψήφια για ηθοποιός της χρονιάς για τα βραβεία Madame Figaro;
Η Έλενα Χατζηαυξέντη, από ένα μικρό χωριό της επαρχίας της Λάρνακας, κατάφερε να κυνηγήσει τα όνειρα της στις γειτονιές της Ελλάδας και να τα πραγματοποιήσει. Ερωτευμένη με το θέατρο και το τραγούδι, η Έλενα ανήκει σε αυτούς τους (λίγους) ηθοποιούς που όταν τους γνωρίσεις θυμάσαι τους στίχους του Μάνου Χατζιδάκι «ηθοποιός σημαίνει φως».
Της Γιώτας Δημητρίου
Έλενα όταν ήσουν μαθήτρια, είχες ποτέ φανταστεί ότι κάποτε θα έπαιζες στην Επίδαυρο, θα τραγουδούσες στο Ηρωδειο Μίκη Θεοδωράκη και θα έπαιζες στις “Βάκχες” του Ευριπίδη; Είχες τέτοια μεγάλα όνειρα;
Ίσως να είχα και μεγαλύτερα όνειρα! Ήταν παιδικό μου όνειρο το θέατρο, οπόταν από παιδί ονειρευόμουνα ότι θα παίξω. Όταν είχα πάει επίσκεψη στην Επίδαυρο στην τρίτη Λυκείου με ένα φίλο μου, είχα ανέβει πάνω κι έλεγα «θέλω να παίξω εδώ μια μέρα» και μάλιστα αυτό υπάρχει καταγραμμένο στην κάμερα του φίλου μου. (Γέλια!)
Ήσουν φιλόδοξη από μικρή…
Ναι…ονειροπόλα πάρα πολύ. Πάρα πολύ, υπερβολικά. Κι ακόμα είμαι ονειροπόλα. Ονειρεύομαι και φαντάζομαι αυτό που θέλω και συνήθως συμβαίνει. Βέβαια δεν συμβαίνει ακριβώς όπως το ονειρεύομαι, αλλά συμβαίνει.
Τελειώνοντας όμως το σχολείο δεν πήγες αμέσως σε σχολή θεάτρου…
Ήθελα να δώσω εξετάσεις για ηθοποιός, αλλά οι γονείς μου δεν θέλανε. Είχα βάλει πρώτη επιλογή ιατρική, δεύτερη οδοντριατρική και τρίτη παιδαγωγικό στην Θεσσαλονίκη στο οποίο και πέρασα. Δεν είχα βάλει κάποια επιλογή για Κύπρο, επειδή ήθελα να φύγω στο εξωτερικό, έτσι έβαλα Θεσσαλονίκη επειδή είχα πάει μια φορά και μου άρεσε. Πηγαίνοντας λοιπόν εκεί για σπουδές έδωσα εξετάσεις και πέρασα στο Εθνικό στην Αθήνα (εκεί πάνε ο πρώτος και ο δεύτερος). Έκανα όμως ανταλλαγή με το Κρατικό (ο τρίτος και ο τέταρτος πάνε Κρατικό και Κουν) και πήγα στο Κρατικό.
Γιατί έκανες ανταλλαγή;
Για να παραμείνω στη Θεσσαλονίκη. Έτσι τελείωσα πρώτα το παιδαγωγικό και μετά από ένα χρόνο το θέατρο.
Το ήξεραν οι γονείς σου ότι είχες δώσει εξετάσεις για θέατρο;
Δεν τους το είχα πει, αλλά το είχαν δει στην εφημερίδα! (Γέλια) Ευτυχώς δεν τους πείραξε πολύ επειδή έκανα και το πτυχίο μου στο παιδαγωγικό….
Μετά τις σπουδές σε κράτησε η Ελλάδα…
Μετά τα δύο πτυχία, έφυγα από την Θεσσαλονίκη και πήγα στην Αθήνα όπου έκανα μεταπτυχιακό στο θέατρο και την εκπαίδευση, ενώνοντας έτσι τα δύο μου πτυχία. Είχα ξεκινήσει ήδη να εργάζομαι σε ένα σήριαλ («504 χιλιόμετρα βόρεια της Αθήνας»), δούλεψα και τρία χρόνια ως δασκάλα και επίσης τραγουδούσα σε διάφορα μαγαζιά….
Ναι, αυτό με την μουσική πως προέκυψε; Έχεις καταπληκτική φωνή….
Τραγουδούσα από μικρή επειδή η μαμά μου έχει εξαιρετική φωνή και γενικά στο σπίτι μας τραγουδούσαμε πάντα, σε γλέντια, εκδρομές. Με την μαμά μου έχουμε τις ίδιες φωνές.
Έχεις και πτυχίο στην κλασική μουσική αν δεν κάνω λάθος…
Ναι. Στην σχολή στην Θεσσαλονίκη με είχε ακούσει μια κοπέλα να τραγουδώ και της άρεσε πολύ η φωνή μου. Με ρώτησε αν είχα ασχοληθεί με την όπερα και της είπα όχι. Επέμενε να με πάρει να με ακούσει η δασκάλα της. Με πήρε, αυτή επέμενε να με πάρει σε μια άλλη σοπράνο στην Αθήνα, πήγαμε, επέμεναν ότι είχα ταλέντο και χάρισμα κι ότι έπρεπε να ασχοληθώ με την όπερα. Ασχολήθηκα και πήρα δίπλωμα στο κλασικό τραγούδι. Μπορώ να πω ότι η φωνή μου, μου έδωσε αρκετούς ρόλους.
Έτσι όπως σε ακούω τώρα να μιλάς σκέφτομαι ότι αν έμενες στην Κύπρο για σπουδές, ενδεχωμένως να
είχες άλλη πορεία, δηλαδή θεωρώ πως η Ελλάδα σου άνοιξε κάποιους δρόμους.
Καταρχάς ναι, έχεις δίκαιο. Κατά δεύτερο, ως μαθήτρια, έλεγα πάντα ότι θέλω να βγω από την χώρα μου, να ανεξαρτοποιηθώ από το οικογενειακό μου περιβάλλον γιατί μόνο έτσι μορφώνεσαι και αυτομορφώνεσαι. Αυτό το σκεφτόμουν από μαθήτρια χωρίς να μου το έχει πει κάποιος, το ένιωθα. Ο άνθρωπος πρέπει να φεύγει από την φωλιά των γονιών του. Οι γονείς μας, μας μαθαίνουν να πετάμε, αλλά όσο και αν θέλουν να μας προστατέψουν πρέπει να πετάμε μακριά τους, επειδή πολλές φορές η υπερπροστασία σου κόβει τις ικανότητες και το ένστικτο σου που τα έχεις έτσι κι αλλιώς. Αργότερα, μέσα από τις σπουδές μου επιβεβαιώθηκε αυτό. Ο άνθρωπος πρέπει να ακολουθεί το δικό του δρόμο και να ανοίγει τα φτερά του. Συνάντησα δυσκολίες βέβαια, αλλά φεύγωντας από την Κύπρο ήξερα ότι πάω στην Ελλάδα για να κυνηγήσω το όνειρο μου. Ήμουν σίγουρη ότι πάω στο όνειρο μου….
Ακούγεσαι θετικός άνθρωπος. Είσαι;
Αυτό μου το λένε συχνά….Αλλά ξέρεις, αν ακούσεις την επιθυμία σου ίσως φοβηθείς. Αυτά που δεν τα θες πολύ, δεν τα φοβάσαι. Για το θέμα της θετικότητας που λες, έχω πολλές ανασφάλειες, φόβους και αδυναμίες, έχω όμως μέσα μου κι ένα φως που μου δείχνει τι αξίζω στην ζωή και τι θέλω να κάνω. Αυτό με οδηγεί.
Στο Θεό πιστεύεις;
Ναι πιστεύω. Δεν θα πω ότι είμαι φανατικά θρησκευόμενη. Αλλά το νιώθω το θείο μέσα μου. Ειδικά όταν παίζω νιώθω ότι υπάρχει θεός μέσα μου κι έξω. Συναντάς το Θεό σε πολλές μορφές. Θρησκεία είναι κάτι άλλο το οποίο όμως είναι κι αυτό σημαντικό, αλλά δεν πιστεύω ότι πρέπει να είσαι φανατικός. Ο καθένας μας έχει μια προσωπική σχέση με το Θεό και το Θείο και όταν έχει άμεση επικοινωνία κι όχι με μεσάζωντες, είναι ακό μη πιο δυνατή αυτή επικοινωνία. Υπάρχουν βέβαια και οι σωστοί άνθρωποι που έχουν γνωρίσει το Θείο πιο βαθιά από εμάς και μπορούν να μας καθοδηγήσουν.
Έλενα είσαι από τους νέους ηθοποιούς που έχουν ασχοληθεί περισσότερο με το θέατρο κι όχι με την τηλεόραση. Ενώ συχνά συναντάμε το αντίθετο….
Στην Ελλάδα είναι αλήθεια ότι απέφευγα τα σήριαλ. Το θέατρο σου δίνει πάρα πολύ ψυχικό υλικό….Είναι ένα απίστευτο πράγμα το θέατρο. Όταν ανέβεις στην σκήνη μπορεί να σε πετάξει κατευθείαν. Το σανίδι είναι υπέροχο και σου δείχνει που βρίσκεσαι. Μπορεί να σου δώσει τα πιο όμορφα δώρα ή μπορεί να σε ρίξει στα Τάρταρα. Πιστεύω ότι ο ηθοποιός πρέπει να περνά από το θέατρο πριν κάνει τηλεόραση. Μιλώ βέβαια για Κύπρο και Ελλάδα, αφού στο εξωτερικό είναι διαφορετικές οι καταστάσεις. Τις περισσότερες φορές στην τηλεόραση, σε Κύπρο και Ελλαδα, τα πάντα γίνονται πολύ γρήγορα. Οπόταν, αν δεν έχεις «γεμίσει» ως ηθοποιός από το θέατρο και αν δεν δουλεύεις σκληρά για να βγάλεις ένα επεισόδιο σε μια μέρα, τότε ενδέχεται να χειροτερεύεις ως ηθοποιός…Το θέατρο μπορεί να σε κάνει καλύτερο ηθοποιό , ενώ η τηλεόραση αν δεν είσαι κατάλληλα έτοιμος, μπορεί να σε αδειάσει.
‘Ελενα εδώ και ένα χρόνο επέστρεψες στην Κύπρο, μετά από 12 χρόνια στην Ελλάδα. Επέστρεψες μόνιμα;
Δεν ξέρω ακόμη…Τα πράγματα μου για να καταλάβεις είναι ακόμη στην Ελλάδα.Αλλά η αλήθεια είναι ότι με αγκάλιασε ωραία η πατρίδα μου….Όμως, θέλω ακόμα να περιπλανηθώ, δεν θέλω ακόμη το μόνιμα….Θα δούμε…
Πώς και επέστρεψες;
Επέμενε η μητέρα μου να πάω στο κάστινγκ του ΑΝΤ1 για τη σειρά «Εκείνο το καλοκαίρι». Ετοιμαζόμουνα με πρόβες για τις «Εκκλησιάζουσες» στην «Επίδαυρο», έτσι ήρθα μόνο για δύο μέρες. Πήρα τον Διευθυντή παραγωγής και μου είχε πει ότι τελικά αναβλήθηκε το κάστινγκ για την επόμενη βδομάδα. Του εξήγησα ότι δεν θα μπορούσα να μείνω αφού έπρεπε να επιστρέψω πίσω στην Αθήνα για την παράσταση. Έτσι κανόνισαν να με δουν τις δύο μέρες που θα ήμουν εδώ. Με είδαν και τους άρεσα. Με πήρε τηλέφωνο ο σκηνοθέτης και μου είπε ότι ήθελε να με δει και ο σεναριογράφος, ο Γιώργος Τσιάκκας. Του είπα ότι θα έφευγα αλλά θα ερχόμουν μετά από μία βδομάδα για παράσταση στην Κύπρο αφού «Οι εκκλησιάζουσες» θα ξεκινούσαν από την Κύπρο. Μου είπαν ότι θα έλειπε ο Γιώργος Τσιάκκας και δεν θα μπορούσα να τον δω. Φεύγω λοιπόν, πάω πίσω στην Αθήνα, είμαι σε πρόβες στην Πλάκα, χτυπά το τηλέφωνο μου και ήταν μήνυμα από τον Γιώργο Τσιάκκα «είμαι Αθήνα διακοπές, θέλεις να συναντηθούμε;» Συναντηθήκαμε στην Αθήνα και κλείσαμε εκεί τον ρόλο. Ήρθα στην Κύπρο, έφερα μία βαλίτσα ρούχα …Ξέρεις, δεν θεωρώ ότι ήρθα μόνιμα. Όχι ακόμα τουλάχιστον…
Ένα μόνο χρόνο στην Κύπρο, αλλά έκανες αρκετά πράγματα μέσα σε ένα χρόνο….
Ναι, είναι αλήθεια…..Όταν ήρθα είχα μια πρόταση για ταινία, επίσης είχα πρόταση για τα κυπριώτικα σκετς, αλλά δεν μπορούσα να τα κάνω κι αυτά. Δεν θα προλάβαινα να τα κάνω όλα. Μετά προέκυψε «Ο Θεός της σφαγής» στο θέατρο Διόνυσος, μετά έκανα το μονόλογο «Αιώνες μακριά από την Αλάσκα» που ήταν μαζί με τραγούδι πάλι στο θέατρο Διόνυσος. Στη συνέχεια έκανα συναυλίες, κάποιες είχαν φιλανθρωπικό χρώμα. Επίσης εδώ στο Δημοτικό Θέατρο Λάρνακας κάναμε μαζί με τον Νίκο Ευαγγέλου μια συναυλία μαζί με τα παιδιά της χορωδίας του και πρέπει να πω ότι ήταν πάρα πολύ ωραία.
Επίσης είσαι υποψήφια για τα βραβεία Madame Figaro,ως ηθοποιός της χρονιάς. Τα βραβεία Madame Figaro είναι ένας πολύ γνωστός θεσμός στη Κύπρο. Πώς προέκυψε αυτή η υποψηφιότητα και πως σε κάνει να νιώθεις;
Χάρηκα πάρα πολύ. Με πήραν τηλέφωνο, με ρώτησαν αν με ενδιέφερε να είμαι υποψήφια και φυσικά είπα ναι. Είναι τιμή για μένα που κάποιος ή κάποιοι με σκέφτηκαν για υποψήφια ηθοποιό της χρονιάς σε αυτά τα βραβεία που όπως είπες κι εσύ είναι ένας πολυ γνωστός θεσμός στο νησί μας.
Ένα χρόνο στην Κύπρο λοιπόν….Κάνεις συγκρίσεις Ελλάδα-Κύπρος;
Κοίταξε, συγκρίσεις κάνω…. Είναι πάρα πολύ διαφορετική η ζωή της Αθήνας από αυτή της Κύπρου και ως τρόπος σκέψης των ανθρώπων και ως νοοτροπία. Στην Αθήνα ζεις μια κατάσταση πολύ θορυβώδη με πάρα πολλές επιλογές και εντάσεις…Η Αθήνα έχει κάτι μαγικό….
Παραμένει αυτό το κάτι μαγικό τώρα με την οικονομική κρίση;
Αυτό που έχει Αθήνα είναι πέρα από την κοινωνική δομή. Είναι το τοπίο. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή είναι η χώρα του φωτός, ότι ήταν το κέντρο του κόσμου οι Δελφοί, δεν είναι τυχαίο η φιλοσοφία τους, την αναπνέεις, παρόλο το καυσαέριο. Μόνο η βόλτα στην Ακρόπολη ο Αττικός ουρανός που λένε, ο Ημμητός, η θάλασσα….όλα! Τα έχει όλα η Αθήνα, από το πιο ντεκαντάνς μέχρι το πιο μαγικό.
Ακούγεσαι σαν ερωτευμένη με την Αθήνα….. (Γέλια!)
Είμαι ερωτευμένη όχι μόνο με την Αθήνα, αλλά και με την ελληνική γλώσσα. Μπορώ να σου μιλώ για ώρες για τις θεραπευτικές ικανότητες της Ελληνικής γλώσσας. Όλα τα γράμματα της ελληνικής γλώσσας κι όλα τα φωνήεντα και τα σύμφωνα σημαίνουν κάτι…Επίσης μου αρέσει να μελετώ την ετυμολογία των λέξεων. Το κάνω συχνά όταν διαβάζω κείμενα μου για ρόλους. Έχουν βάθος οι λέξεις….Για παράδειγμα, λέμε «αμαρτία». Τι σημαίνει όμως η λέξη; Στα αρχαία η λέξη «αμαρτία» ήταν όταν δεν έπαιρνες τον χώρο που σου ανήκει. Είναι πολύ ενδιαφέρον να μελετά κανείς την ιστορία και σημασία των λέξεων και πως έφτασαν να φορτίζονται διαφορετικά στις μέρες μας….Επίσης, και μόνο να πεις Α Β Γ Δ είναι προσευχή προς τον ήλιο.
Τι εννοείς;
Αν πεις Α Β Γ Δ είναι προσευχή προς τον ήλιο και σημαίνει «Ω φως του ήλιου κατέβα στη γη…» Εμένα με έχει διαμορφώσει η Ελληνική φιλοσοφία, μου έχει κάνει πάρα πολυ καλό. Νομίζω είμαστε ο πιο πλούσιος λαός του κόσμου, αλλά δεν το ξέρουμε. Τα παίρνουν οι ξένοι και κάνουν θαύματα, επειδή όλα βασίζονται στην Ελληνική φιλοσοφία. Μέχρι και το τραπεζικό σύστημα….
Και το τραπεζικό σύστημα;
Ναι. Αλλά ας μην το αναπτύξουμε τώρα (Γέλια)
Έλενα σήμερα που σε βρίσκουμε επαγγελματικά;
Σήμερα βρίσκομαι σε ένα παιδικό μιούζικαλ, μια εξαιρετική και μεγαλη παραγωγή με 16 ηθοποιούς, το «Αρα μάρα κουκουνάρα». Το έργο το έχει γράψει και το σκηνοθετεί ο Γιώργος Τσιάκκας και την μουσική έχει γράψει ο Γιώργος Θεοφάνους. Οι παραστάσεις είναι κάθε Σάββατο στις 4 το απόγευμα και Κυριακή στις 11 το πρωί στο Δημοτικό Θέατρο Λατσιών.Κυκλοφορεί και το CD της παράστασης. Εγώ κάνω την μάγισσα Κρισάρα, η οποία έφερε την κρίση στον κόσμο και έχει κλέψει το χαμόγελο όλων. Είναι μια πολύ όμορφη δουλειά και είναι η πρώτη φορά που κάνω παιδικό μιούζικαλ. Τα παιδιά είναι ένα απίστευτο κοινό.
Συμμερίζεσαι την άποψη ότι η οικονομική κρίση έχει επιφέρει και μια κρίση αξιών;
Πιστεύω ότι μέσα από την οικονομική κρίση, ο άνθρωπος φαίνεται ποιος πραγματικά είναι. Μέσα από τις δυσκολίες δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο. Μέσα από την κρίση αρχίζεις και διακρίνεις ποιος είναι φίλος σου και ποιος όχι, βλέπεις τι κάνει ο καθένας για να επιβιώσει. Αν και πρέπει να σου πω ότι πιστεύω ότι η οικονομική κρίση είναι κάτι που έχει δημιουργηθεί από κάποιους για να μας οδηγήσουν στην απελπισία και σε δικά τους μέτρα και σχέδια….Πραγματικά πιστεύω ότι υπάρχουν σενάρια πίσω από την οικονομική κρίση που ούτε καν τα έχουμε φανταστεί. Είναι επίσης κι αυτό που είδα μια μέρα γραμμένο κάπου στα εξάρχεια καθώς περπατούσα: «παλιά καίγανε βιβλία,τώρα καίνε μυαλά».
Όταν ο άνθρωπος πάψει να πιστεύει στις ικανότητες του, όταν νιώθει ότι πνίγεται και αποφασίζει να αυτοκτονήσει επειδή δεν έχει λεφτά να πληρώσει το ρεύμα, τότε αυτό είναι τραγικό. Σημαίνει ότι αυτός ο άνθρωπος δεν έχει συνείδηση τι είναι η ζωή. Το χρήμα είναι κάτι που το φτιάξαμε εμείς κοινωνικά, δεν έχει να κάνει με το να φυτέψω μια πατάτα και μια ντομάτα για να φάω. Όταν λοιπόν δεν μπορούμε να σκεφτούμε σωστά για το τι πραγματικά είναι η ζωή, τότε κάποιοι μας κυβερνούν όπως θέλουν και ελέγχουν τις ίδιες τις ζωές μας.
Τέλος, Έλενα, τελικά δεν είπαμε πού θες να ζήσεις μόνιμα. Ελλάδα ή Κύπρο;
Νιώθω ότι ακόμη θέλω να περιπλανηθώ…Δεν νιώθω ακόμη την ανάγκη για «κάπου μόνιμα».
Για να ψηφίσετε την Έλενα Χατζηαυξέντη ως ηθοποιό της χρονιάς στα Βραβεία Madame Figaro:
Στέλνετε sms στο 5588 γράφετε MF25 αφήνετε κενό και γράφετε το ονοματεπώνυμο σας.
Ή στο www.madamefigaroawards.com
Mέχρι τις 15 Ιανουαρίου
