Γράφει η Μαίριλυν Ζαννέτου (Εκπαιδευτικός / Συγγραφέας) [Θέλω να με συγχωρέσετε που έκλεψα την ιστορία σας, που φόρεσα το προσωπείο σας και αναμάσησα τον πόνο σας. Κάποτε, απλώς δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.] Σε βλέπω κάτωχρο και ακίνητο. Εσένα που κάποτε μας έδινες ζωή. Κρατώ τη μια πλευρά του ομφάλιου λώρου σφικτά. Η άλλη είναι … Read more Η αποκοπή του ομφάλιου λώρου (αντί μνημοσύνου)
Γράφει η Μαίριλυν Ζαννέτου (Εκπαιδευτικός / Συγγραφέας) Μπαίνω στην υπεραγορά. Κάνω το μεγαλύτερο ποσοστό ψώνιων διεκπεραιωτικά. Έρχεται η σειρά των δημητριακών. Εκεί αφιερώνω πάντα ώρα για να χαζέψω τις διάφορες γεύσεις. Κάθε φορά αγοράζω και κάτι που δεν δοκίμασα προηγουμένως. Ακούγεται ξαφνικά μια γυναικεία φωνή να λέει βροντερά: «Πού πάεις;» Ο δέκτης είναι ένα αγόρι … Read more Οι αυτοματισμοί του ομφάλιου λώρου
Γράφει η Μαίριλυν Ζανέττου Άνοιξα νωχελικά την πόρτα της τουαλέτας γυναικών του νοσηλευτηρίου όταν, ξαφνικά, με κάρφωσε. Στην αρχή σκέφτηκα πως έκανα λάθος, παρ’ ότι υπέρμαχος των gender free τουαλετών. Θυμήθηκα ότι ακόμη στην Κύπρο, τουλάχιστον σε κρατικό νοσηλευτήριο, δεν φτάσαμε εκεί. Αγόρι, λιπόσαρκο, μάτια βυθισμένα στις κόγχες, ακίνητο. Η μάνα φάνηκε ύστερα από δευτερόλεπτα, … Read more Η ενοχή της αρτιμέλειας…
Γράφει η Μαίριλυν Ζαννέτου Παρακολουθώ συχνά ταινίες. Πάσης φύσεως. Λίγες είναι αυτές που σε αγγίζουν μ’ ένα αλλιώτικο τρόπο, που σε προβληματίζουν και που τις επισκέπτεσαι αφού έχεις εξέλθει των θυρών του σινεμά. Μια από αυτές είναι η πολιτική κωμωδία «Φυγαδεύοντας τον Χέντριξ» (Smuggling Hendrix), σε σκηνοθεσία Μάριου Πιπερίδη. Ευφυέστατη, με μπόλικο χιούμορ, τρυφερή, συγκινητική … Read more Φυγαδεύοντας τον Χέντριξ….
Γράφει η Μαίριλυν Ζαννέτου Όπου και να πάω το Μάτι με πληγώνει Όπου και να πάω η Ελλάδα με πληγώνει, έγραφε ο ποιητής. Τέτοια πρωινά του Ιούλη συλλογιέμαι την Ελλάδα, συλλογιέμαι το Μάτι. Κάτι τέτοια πρωινά ξυπνώ αλαφιασμένη και έχω την ανάγκη να στήσω τις λέξεις μου στον τοίχο και να τις πείσω ότι φταίνε. … Read more Όπου και να πάω το Μάτι με πληγώνει….
