Αρχείο

Γράφει η Μυράντα Ορθοδόξου Στα πιο καθαρά στη μνήμη μου χρόνια, εκεί μεταξύ παιδικότητας και εφηβείας, θυμάμαι τα πρότυπα που είχα τοποθετήσει σεπολύχρυσουςθρόνους. Κάτι βρετανικά συγκροτήματα, κάτι χλιαρούς τραγουδιστικούς τυπάδες, κάτι ομάδες καλαθόσφαιρας που θέριζαν τα γήπεδα και μια κοπέλα, οικεία, “δικιά μας”. Όλοι τους κάποια στιγμή απομυθοποιήθηκαν: ομάδες, τραγουδιστές, boybands. Τέλος! Τους κατέβασα διακριτικά … Read more Ξεχασμένη στη Μετάφραση “Η δικιά μας”

Γράφει η  Ελίνα Λούκας (Ηθοποιός/σεναριογράφος/παραγωγός)         Mια φορά κι ένα καιρό, σε μια εποχή όπου όλα τα αγαθά σου δινόντουσαν απλόχερα, τα όμορφα, ανέμελα και γλυκά χρόνια της άπειρης νιότης, που όλα είναι πιθανά, ελπιδοφόρα, που τα όνειρα είναι ο μόνος και πιο σημαντικός δρόμος προς την εξέλιξη, υπήρχε ένα χρυσόμαλλο κορίτσι … Read more Παραμυθιασμένες “Κρυστάλλινος Κόσμος”

Γράφει η Γιώτα Δημητρίου (H Γιώτα  είναι απόφοιτος θεατρικών σπουδών και σήμερα βρίσκεται στο δεύτερο έτος του Διδακτορικού της, στο Πανεπιστήμιο του Bristol) Όντως χρησιμοποιούμε τον κινηματογράφο ως εναλλακτικό εργαλείο για να αντιμετωπίσουμε τα  τραύματα και προβλήματα που δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε στην πραγματικότητα; Τουλάχιστο, αυτό υποστηρίζει ο σλοβένος φιλόσοφος και πολιτιστικός κριτικός Slavoj Žiže. Σε … Read more Σκέφτομαι Τέχνη “Ο οδηγός ενός διεστραμμένου για την ιδεολογία”