Γράφει η Τάσα Χαμπή Κάθε φορά που νιώθω αυτό το μεγάλο, χοντρό και σφιχτό κόμπο στο λαιμό, ανακαλώ στη μνήμη μου σκηνές του παρελθόντος, τότε που ήμουν μικρό παιδάκι και για λόγους παιδιάστικους και αθώους γέμιζε παράπονα η τσάντα των συναισθημάτων μου. Στη διαδρομή προς την ενηλικίωση ανακάλυψα το φάρμακο που καταπολέμα κάθε είδους κόμπου. … Read more Οι κόμποι…
Της Τάσας Χαμπή Βράδιασε και απόψε. Έκανα το μπάνιο μου και ξάπλωσα αμέσως. Δεν ήθελα φαγητό, δεν ήθελα κουβέντα. Βαρούσε η στεναχώρια στην καρδιά και με δυσκολία συγκρατούσα το δάκρυ. Άσχημο πράγμα να γυρεύεις την κατανόηση όπως εσύ θα την πρόσφερες. Μια μόνο λέξη μου έρχεται στο μυαλό, δυστυχώς, «απογοήτευση». Η μοναξιά σε τέτοιες περιπτώσεις … Read more Το πάρκο των πληγωμένων καρδιών…
Της Τάσας Χαμπή tasa.writer@gmail.com Οι φωνές μου ακούγονταν έξω από το γραφείο. Το ομολογώ θύμωσα, ένιωθα σαν ένα λυσσασμένο άγριο θηρίο έτοιμο να κατασπαράξει το αφεντικό. Είκοσι χρόνια στην εταιρία πότε δεν έφυγα στην ώρα μου και πολλά από τα σαββατοκύριακα μου ξοδεύτηκαν πάνω σε μια νέα επιχειρηματική πρόταση. Το «απολύεστε λόγω έλλειψης συγκέντρωσης και … Read more Το γέλιο είναι μεταδοτικό
Της Τάσας Χαμπή tasa.writer@gmail.com Την συναντούσα συχνά, πολύ πριν την γνωρίσω. Όμορφη και ήρεμη με το χαμόγελο αποτυπωμένο στα λεπτά της χείλη. Φορούσε πάντα λευκά φορέματα και μου θύμιζε αρχαία Ελληνίδα Θέα. Να ήταν άραγε η Ήρα ή μήπως η Αφροδίτη; Όχι, περισσότερο για την Αθηνά μου ταίριαζε. Και όταν περπατούσε σκεφτόμουν πως τα πόδια … Read more Το κορίτσι με τα λευκά που όλοι το έχουν ανάγκη….
Γράφει η Τάσα Χαμπή tasa.writer@gmail.com Ήταν μια μέρα σαν όλες τις άλλες, είχα τελειώσει με τις καθημερινές μου υποχρεώσεις και είχα λίγο χρόνο για τον εαυτό μου. Έφτιαξα το καφέ μου και κάθισα στο καναπέ. Συντροφιά το σταυρόλεξο που προσπαθούσε να μου στήσει περίπλοκες παγίδες, τρικλοποδιές, μα στα τόσα χρόνια εξάσκησης τις είχα μάθει και … Read more Tα σταυρόλεξα της ζωής…
Της Τάσας Χαμπή tasa.writer@gmail.com Βράδιασε και απόψε. Ο ουρανός άλλαξε τα χρώματα του, το γαλάζιο σε πορτοκαλί και έπειτα στο χρώμα της νύχτας. Η κούραση της μέρας και τα πονεμένα μου πόδια με σπρώχνουν από νωρίς στο κρεβάτι. Ο Μορφέας, θεός των ονείρων, με καλεί κοντά του, δεν χρειάστηκε να μετρήσω προβατάκια και δεν προλαβαίνω … Read more Υπάρχουν και άλλοι σαν εμάς, υποστηρικτές της ανθρώπινης ύπαρξης
Της Τάσας Χαμπή tasa.writer@gmail.com Μέσα στα σπίτια μας όλοι έχουμε αντικείμενα κάποιας αξίας. Σημαντικές χρηματικές ή και συναισθηματικές επενδύσεις. Το πολυτιμότερο, το ακριβότερο, το αναντικατάστατο διαμάντι μας, κομμάτι του εαυτού μας, είναι το παιδί μας. Ο λόγος που ξυπνάμε το πρωί, που εργαζόμαστε, που αποταμιεύουμε, όσοι μπορούμε, ο λόγος που αναπνέουμε και υπάρχουμε είναι αυτό … Read more Για κάποιους εκπαιδευτικούς….
Της Τάσας Χαμπή tasa.writer@gmail.com Κάθε χρόνο την τρίτη Κυριακή του μήνα, μια κινητή γιορτή, μας χτυπά την πόρτα, για να τιμήσουμε τους μπαμπάδες όλου του κόσμου. Δεν θα γράψω για την ιστορία του πώς καθιερώθηκε η γιορτή αυτή υπάρχει ήδη στη μηχανή αναζήτησης ή αλλιώς στο google. Θα ήθελα να ευχηθώ χρόνια πολλά και να … Read more Για την Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα….
Γράφει η Τάσα Χαμπή tasa.writer@gmail.com Είχα σκοπό να γράψω για κάτι άλλο. Μέρες τώρα το δούλευα στο μυαλό μου. Μα απόψε έγινε η ανατροπή στα γραπτά μου, μετά από ένα αναπάντεχο περιστατικό. Με ταρακούνησε σαν σεισμική δόνηση στο κορμί και στη ψυχή μου. Η πέννα μου επιμένει να γράψει για αυτό. Δεν φέρνω αντίρρηση, δεν … Read more Τι σου είναι αυτή η ζωή!
Γράφει η Τάσα Χαμπή tasa.writer@gmail.com Καθημερινά συναναστρεφόμαστε με ανθρώπους. Στο δρόμο, στη δουλειά, στο πάρκο. Κάποια στοιχεία μας ενώνουν, και άλλα μας διαφοροποιούν και μας ξεχωρίζουν. Δεν θα σταθώ στο ύψος, το βάρος, το φύλο, το χρώμα, μα σε κάτι που δύσκολα διακρίνω σε πολλούς του είδους μας. Οχτώ γράμματα , τέσσερις συλλαβές μια λέξη. … Read more Πόσο κοστίζει η ευγένεια…
